Sevgiyi mi besleyeceksiniz, nefreti mi?

Yaşlı kızıldereli reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki kurt köpeğini izliyorlardı. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve oniki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı.

Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri kurt köpeğiydi bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için bir köpeğin yeterli olduğunu düşünüyor, dedesinin ikinci köpeğe neden ihtiyacı olduğunu ve renklerinin
neden illa da siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu artık. O merakla, sordu dedesine. Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı.

"Onlar" dedi, "benim için iki simgedir evlat."

"Neyin simgesi" diye sordu çocuk.

"İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları."

Çocuk, sözün burasında; "mücadele varsa, kazananı da olmalı" diye düşündü ve her çocuğa has, bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi:

"Peki" dedi. "Sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?"

Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa.

"Hangisi mi evlat? Ben, hangisini daha iyi beslersem!"

Öyledir hayat... Neyi beslerseniz, hangi yanlarınızı daha çok geliştirirseniz, o büyür ve parlar.

Dünya bugün savaş, kan ve acıyla besleniyorsa, satılan silahların ve kurşunların sınırı yoksa, acı dolu sonuç da kaçınılmaz olur.

Evinize silah almak yerine yardım kurumlarına gidiyor, muhtaç olanlara yardım ediyorsanız, bambaşka bir dünyayı beslersiniz...

Paylaşımın ve sevginin olduğu bir dünyayı...

Yok, hayır, "kendini savunma" bahanesiyle paranızı silahlara ve kurşunlara yatırıyorsanız, bilin ki hikâyenin başındaki her tüfek hikâyenin bir yerinde patlar!

Sevgiyi de beslemek sizin elinizde, nefreti de...

Nefreti beslerseniz, bir ömrüğ "yalan" diye yaşarsınız da belki son nefesinizde bile anlamazsınız inadınızı...

Sevgiyi beslerseniz, önce içinizdeki, sonra dışınızdaki değişimi görürsünüz...

...ve hayatın ne denli güzel olduğunu...