Şiirimsi bir aşk

Ellerini tutunca...ya da kollarını kocaman açınca. Bir de belki çok sevince. Dünya daha mı yavaş döner acaba? Hatta zaman da durur..durmaz mı yoksa? Peki koşsan o tarafa dogru...o tarafta ben varım ya...bana doğru hani.

Gözlerinin kıyısındaki çizgiler arttıkça üzülürken ve benim en çok o küçük göz altı torbalarının hoşuma gittiğini de bilir misin?

Yağmur da dolaşmayı sen severken, ben bir şekerin erimekten kokması gibi deli gibi kaçarken...durup arkamdan kahkalarla güler misin? Islanmak pahasına bile olsa...Ama sen zaten ıslanmayı da seversin ki öyle değil mi?

Uykunun bir köşesine tutunmuş uyuyorken...dudağının kenarına bir öpücüğünde konmasını bekler misin?...Tıpkı gözlerini açtığında gülen bir yüzün karşında belirmesini istemen gibi.

Ağlarken tam da en ortasındayken...seni güldürünce yağmur ortasında açan bir güneşe mi benzer gözlerin?

Biraz daha kal derken...aşkımız için aslında yapacağın çok şey vardı, yapmadın halbuki derken... ve niye diye sorduğunda...ben ne demişimdir acaba?

Bir şey dememişim...susmuşumdur belki de. Halbuki susmak ta bir cevaptır öyle değil mi?


foto=igor's blog