Siyah güneş

Bugün, tuhaf bir ikilemin tam ortası, düşsel olarak yorgunluğumun en güzel anı. İstiklal sessiz ama kalabalık görüntüsü ile gün batımını andırıyordu, bir günün diğerine merhaba derken bugüne elveda değişine sahne oluyordu. Biz ise sakin bir sınıflama ile tebessümü yasıyorduk belki. Enteresan olan İstiklal gün batımını andırırken biz ise yeni bir güne merhaba diyorduk. Yeni an, yeni bir telaştı bizim için orası. İstiklal iki hayatı tattırıyordu; bir yanda gülümseme bir yanda hüzün. Birileri giderken birileri o yoldan aynı heyecanla geri dönemiyordu;çünkü her şey bitmişti. Biz hem başlayan hem de biten o anı tattık o kadar garip ki hiç bitsin istemedim, belki de güneşe ilk defa bu kadar sarıldım ve ricada bulundum bugünü bitirmesin diye. Gün savundu kendini, inatla savaştı. O kadar zikzak olaylara sahne olduk ki kimse kimseyi tutamıyordu, binlerce farklı heyecan bir bir ayrılıyordu ama o değerinden hiçbir şey kaybetmedi çünkü yaşanacak o kadar yüz ev sahipliği yapılacak o kadar düşünce vardı ki; bugün o sıranın bir bölümünü anlattı bana. Bazen bir melodi oldu bazen de bir ses tonu ama derinde kalan ve bana anlatılmak istenen derin ama kuytu bir yalnızlıktı, evet İstiklal çok yalnızdı; bazen siyah beyaza büründü bazen de yağmur oldu düşündürdü ama hiçbir zaman resimdeki yüzden ayrılamadı o hep İstiklaldi, yüreğimdeki kalabalığın simgesiydi bundan sonrada öyle kalacak. O benim için fincandı belki de veya bakılan ilk özel faldı, ardındaki koşuşturmaydı ama en güzeli o bugün beni mutlu edendi kaybettiğim tebessümümü yeniden bulup sergilememe yardımcı oldu. İstiklaldeki yaşantıda bir nokta çok çevrim içiydi bugün. Her yer maske doluydu ve ardına saklanmış ruhlar... Her biri başka bir heyecan arıyordu, belki buldular belki de hepsi o yolda teker teker kayboldular. Kimse benliğini taşıyamazken kimse bu sahte ruhlara dur diyemezken bir melodi en güzel cevabı direk sorgulayarak yöneltmişti.
Hayatta herkes bir role sahip, o rolde basarı sağlayıp güçlü çıkanlar her zaman başrolde güzel ve nitelikli bir hayatı canlandırır , başarırsız olanlar ise olumsuz hava koşullarında trafik ışıklarına teslim olur.

Güneş sözünü tutamadı.Belki de olması gerektiği gibi davrandı. Gün bizim için bitmişti. Geri dönüp baktığımda istiklal bir başka gün diyerek gülümsedi bana.Sonra derin bir hoşçakal ve afili bir ayrılık...