Siz bu mucizeye "rastlantılarla oldu" mu diyorsunuz?

Anneden gelen yumurta ve babadan gelen sperm hücresinin birleşmesi ile yepyeni bir insanı oluşturacak ilk hücre meydana geliyor. Bu mucizevi gelişimin ilk aşamasında hücreler bölünmeye başlıyor ve zamanla gelişiyor. Anne karnında başlangıçta bir et parçası görünümünde olan hücreler bölünmeye devam ederek ve gruplanarak, ışığa karşı hassas göz hücrelerini, acıyı, tatlıyı, ağrıyı, sıcağı, soğuğu algılayacak sinir hücrelerini, ses titreşimlerini hissedecek kulak hücrelerini ve gıdaları sindirecek sindirim sistemi hücrelerini ve daha birçoklarını oluşturmaya devam ediyorlar.

Embriyonun anne karnındaki gelişiminde 5. haftadan itibaren oluşan omurilikte çok süratli bir üretimle saniyede 5000 tane nöron adlı özel sinir hücresi üretilmeye başlanacaktır. Bu bölgede daha sonra beyin oluşacaktır. (Science Vie, Mart 1995, sayı: 190, s. 88)

Beyin hücrelerinin büyük kısmı embriyonun ilk beş ayında oluşuyor ve hepsi doğumdan önce beyindeki gereken konumlarını almış oluyorlar. Büyük bir hızla oluşan hücreler bir süre sonra merkezi sinir sisteminin kollarını oluşturmak üzere, daha uzaklara göç etmeye başlıyorlar.

Ancak bu aşamada her bir nöronun, sinir sistemi içinde kendisi için ayrılmış olan hedef yeri tam olarak bulması şart. Bu yüzden genç nöronların yollarını bulabilmeleri için mutlaka bir rehbere ihtiyaçları var. Bu rehberler de, omuriliğin ve beynin gelişme alanı arasında bir tür kablo şeklinde uzanan özel hücreler. Nöronlar üretildikleri yerden çıkıp bu rehberlere tutunarak göç ediyorlar. Ve kendileri için ayrılmış olan yerlere yerleşiyor ve hemen ardından uzantılar meydana getirerek diğer nöronlarla bağlantı kuruyorlar.

Peki nöronlar oluşur oluşmaz böyle bir yolculuğa çıkacaklarını nereden biliyorlar? Bu yolculuk sırasında hedeflerini bulmak için bir rehber kullanmaları gerektiğine ve birbirleriyle ne gibi işbirliği yapacaklarına nasıl karar veriyorlar? Nöronlar sonuçta gözle görülemeyecek küçüklükte, atomlardan ve moleküllerden oluşan hücreler. Onların böylesine şuurlu bir şekilde yerleşmeleri kendi karar ve iradeleriyle gerçekleşecek bir olay değil. Bu işlemi yöneten merkez beyin de değil, çünkü henüz anne karnındaki embriyonun beyni oluşmamış durumda.

Bu hücreler oluşur oluşmaz bilmedikleri bir yere doğru sadece kendilerine ilham edilen bilgiler doğrultusunda programlanmışcasına hareket ediyorlar.

Çok açık ki, beynin ve sinir sisteminin oluşumu sırasında yaşanan hiçbir olayın rastlantılarla meydana gelmesi mümkün değil. Çünkü tek bir aşamadaki farklılık zincirleme olarak tüm sistemi aksatır. Nöronların meydana gelmesi ve bir sinir ağına dönüşmeleri beynin ve ona bağlı çalışan sinir sisteminin oluşum aşamalarından yalnızca bir tanesi. Tek bir nöronun bile rastlantılarla meydana gelmesi mümkün olamaz.

Çok sade ve herkesin anlayabileceği bir anlatımla beynin oluşumu bu. .Ancak hissetmek, hareket etmek, işitme, görme, tad ve koku alma, kalbin çalışması, nefes alma gibi hayati işlevlerin tümünü beynimiz gerçekleştiren, hormonlar üreterek vücudun ihtiyaçlarına göre düzenlemeler yapan ve elektrik sinyalleriyle çalışan beynimizin bu fonksiyonlarının her biri Allah'ın mucizesidir..

Evrimci biyolog Julian Huxley, nöron faaliyetleri ile bilinç arasındaki ilişkiyi, Aleaddin'in Lambası hikayesindeki madde üstü bir olaya benzetir:

"Bilinçli hal kadar olağanüstü birşeyin nasıl olup da bir sinir hücresinin başlatıcı hareketi sonucu ortaya çıktığı, aynı Aleaddin’in lambası hikayesinde lambanın ovuşturulmasıyla cinin görünmesi kadar anlaşılmazdır..." (Colin McGinn, Can We Solve the Mind-Body Problem?Mind, 98 (1989), s. 349; Gerald M. Edelman, Giulio Tononi, A Universe of Consciousness', Basic Books, USA, 2000.)

İnsan, şuursuz atomların rastlantısal bir oluşumu veya biyolojik bir makineden ibaret değil, Yüce Allah'ın üstün bir akıl ve sonsuz bir kudret ile varettiği bir canlıdır.