- Kategori
- Gündelik Yaşam
Siz Hiç Depresyona Girdiniz Mi?

Kendinizi berbat hissettiniz mi? Öylesine berbat ki şu an burada tarif edemeyeceğim kadar berbat..
Yerinizden kalkmak istemediğiniz, kendi özlük ihtiyaçlarınızı (banyo yapmak, diş fırçalamak) bile karşılamak istemediğiniz oldu mu? İstememek ne demek, yapamadığınız, elinizden gelmediği oldu mu?
Bütün günü ve geceyi uyuyarak geçirdiğiniz, ancak uykuda, o da kendinizi kaybetmiş olduğunuz için bir parça huzur bulabildiğiniz oldu mu? Ya da uykuda bile huzur bulamadığınız? Uykuda bile yarı kendinizde olduğunuz, bilinçaltınızın aynı saçma sapan endişelerinizle ve korkularınızla savaştığı, gündelik hayatta hissettiğiniz tüm o çıldırtıcı duyguların sizi uykunuzda bile rahat bırakmadığı oldu mu? Bir uykudan dinlenmek ne kelime, daha da yorgun ve karmakarışık uyandığınız oldu mu? Sığınacak bir uykunuzun bile kalmadığı, o sığınaktan bile mahrum olduğunuz...
Kendinizi yetersiz, işe yaramaz, dünyanın en salağı ve bu dünyada olmayacak olsanız kimsenin aklına bile gelmeyeceğinizi hissettiğiniz oldu mu? Kimsenin yokluğunuzdan muzdarip olmayacağı, siz varolmasanız da her şeyin gayet güzel yürüyeceği, bilakis her şeyin daha da güzel olacağı...
Bu git-gel ruh halinizle, kötü günlerinizdeki halinizle çevrenizdekileri üzdüğünüzü, bundan böyle varolmasanız etrafınızdakileri daha fazla üzmeyeceğinizi hissettiğiniz oldu mu?
Yaşamaktan korktuğunuz, en ufak bir şeyden bile korktuğunuz, kafanızın içinde bir sürü insanın aynı anda ya da birbirlerinin sözlerini kese kese tamamen zıt bir şeyler anlattığı oldu mu?
Bir zamanlar gayet neşeli, becerikli, pratik, dağları devirebilecek gibi hissettiğiniz ve öyle de olduğunuz ama şimdi bir haltı beceremeyeceğinizden emin olduğunuz oldu mu? Bir zamanlar öyleyken şimdi böyle olmanıza kendinizin bile şaşırdığı oldu mu?
İlaçlarınızı kullanmanıza rağmen nasıl olup da hala bir türlü toparlanamadığınıza şaşırdığınız, sonsuza kadar böyle berbat bir halde kalacağınızdan endişelendiğiniz, kalacakmışsınız gibi geldiği oldu mu? Bir daha asla iyi hissedemeyeceğinizden korktuğunuz...
Çıkar yol aradığınız ama bulamadığınız, bulmanın yanına bile yaklaşamadığınız, bir çözümsüzlük yumağına dolandığınızı hissettiğiniz oldu mu? Bazen de inanılmaz kısa bir süre için, saniyeden bile kısa bir süre için, dertlerinizin hepsinin aslında çok da basit olduğu, çözülebilecek olduğu hissine kapılıp sonra yine aynı umutsuzluğa sürüklendiğiniz oldu mu?
Bu kara bulutların hiç mi hiç gitmeyeceği, sizi terk etmeyeceği korkusuyla kıvrandığınız...
Siz neler hissettiniz ya da hissediyorsunuz?