Son nokta

Bir bebek kaldırım taşlarında

Bir yazı mezar başlarında

Bir bebek ana rahmi kadar sıcak

Bir yazı gelecek kadar uzak

Ve sancı kasıklarım da patlayan

Ve yırtılırcasına

Ve çırılçıplak           

Ve kahredici güzellik

Ve boşluk dört bir yanda

Sade, yalın ve tertemiz aydınlık

Gün geceyi doğurdu

Çığlığını duyuyor musun?

Tulu’ya ermeden çağırıyor

Düşüyor bir baş omuzlarıma

Üşüyor bir bebe çıplak

Ne zaman? İnliyor…

ne zaman? Ne zaman?

İçindeyiz ya zamanın

Karılmada varılmada

son noktada…