- Kategori
- Şiir
Kanım öpüyordu dudaklarımdan

Silahımda tetik sen, namlu sen
İçimdeki mermi sen
Gece yansı, ay dönümü
Karalarda izini sürdüğüm sevdan da
Durakladığım vakit, yoluma inat
Gözlerinin karası vurdu gözlerimi
Bir kurşunla gömdüm tüm ayyaş halleri
Naralarım artık dağlara
Bir oyun bu içimdekiler
Bazen gaflet, bazen hiddet, hep sen
Uzak yolların kadını sabrımı zorluyor artık sevdan
Karışmasaydım kavgana keşke
Hesabın bana kesildi
Yangın başladı, artık yandığın yere kadar
Su olma oduma, yok ol ama bulaşma
Bana ait her şey de dudak izlerin vardı
Kırdım tüm bardakları avuçlarımda
Kanım öpüyordu dudaklarından
Denizhan Burhan
AŞKLARA AYRILIK YAĞIYOR