Sonnet 27: Zalim

Zalimdin bilmezdim aşikar ettin
Son  kurşunu vurdun da öyle gittin
Şimdi acılar içinde kıvranıyorum
Hani sen iyiydin, ne zaman bittin.

Güller kaç kez açtı ve soldu
Yokluğunda arılar yarama kondu
Deliler gibiyim  dağlar başında
Zalimin kötüsü ne zaman ondu.

Bütün güzel düşler bir gün  son bulacak
Kötülükler ebedi elimizde mi kalacak
Verdiğim güller bil ki elinde solacak.

Vazgeç sevdiğim zalimlik zordur
Kırdığın kalpler ince inci boncuktur
Bil ki sonunda her şey toprak olacak.