Soy ağacı

Şehirlerdeki yaşamın koşuşturması birşeyleri yok ediyor, unutturuyor. Hele doğduğu topraklara yılda ancak bir kez , birkaç gün için gitme fırsatı bulabilenler birşeylerin yitip gittiğini daha çok anlıyor. Kısıtlı zamanlarını çok yakın akrabalarını ziyaretle geçiriyor, diğer yakınlarını göremiyor bile. Ancak sorup öğrenebiliyor. Tabi onları tanıyan bir büyük hayatta ise. Hele doğduğu yerden ayrılmış farklı bir şehirde yaşıyorsa bu kişiler, onlarla ilişki iyice kopuyor. Ancak , düğün , sünnet gibi mutlu , ölüm gibi üzücü haberlerini alarak onlara ne olduğunu anlayabiliyorsunuz. Oda haberiniz olursa.

Oğlum baba bilgisayar için yeni bir ekran alalım mı diye sordu. ? Tamam dedim Serkan abinden alırız. Serkan abi senin neyin oluyor baba ? dedimki akrabamız . Nereden akraba olduğumuzu açıklamaya çalıştım, açıklamaya çalışırken anladım ki bazı kareler eksik , ben de tam bilmiyorum. Geçmişe doğru bazı isimleri hatırlayamıyorum. Serkan henüz bekar , ama kızkardeşi yeni evlendi ve bir bebeği oldu. Adı neydi ? . İşte o zaman anladım şehir yaşamının neleri yok ettiğini , neleri unutturduğunu . Ben bunu bilmiyorsam yarın çocuklarım hiç bilmeyecek diye söylendim. Bırakın görüp tanışmayı ismini , kim olduğunu dahi bilmeyecek. Aralarında kan bağı olan bu kişilerin, onun için , diğer kişilerden bir farkı olmayacak. Bunun olmaması için ne yapmam gerektiğini biliyordum . Ailemin bir soyağacını hazırlamalı ve bunu çocuklarıma bırakmalıydım. Ve bunu geçmişi bilen , tanıyan büyüklerim hayatta iken yapmalıydım. Onlar geçmişle aramdaki tek bağlantı idi ve bu bağlantınında kopması halinde karanlık noktalar hiç aydınlanmayacaktı.

Anneannemden , kardeşlerini , dedemin kardeşlerini , onların çocuklarını öğrendim. Onun hatırlayamadıklarını annem hatırlattı. Babamdan babaannemin , dedemin kardeşlerini , onların çocuklarını, hatırlayabildikleri kadarı ile not ettim. Bu yaz memlekete gidince eksik kalan parçaları , halalarımdan , dayılarımdan öğrenip tamamlayacağım.

Soy ağacımızı şekillendirirken neyi keşfettim biliyormusunuz ? Babamın evin tek erkek evladı olması nedeniyle ailesinin soyadını sürdürenin sadece biz oğulları olduğunu düşünüyordum. Ancak , dedemin bir erkek kardeşinin olduğunu , ve onun oğlunun İngiltede yaşayan bir oğlu olduğunu öğrendim . Aynı soyadını taşıyan ancak benim ismini dahi bilmediğim bir yakınım .

Akrabalık bağlarının kopmaması için soy ağacı çok önemli . Çocukluğumda okulda çok sık söylediğimizi hatırladığım , şimdi televizyonda , bir lastik reklamında söylenen " orada bir köy var uzakta , gitmesekde görmesekte o köy bizim köyümüzdür" bestesinden yola çıkarak şunu söylemek istiyorum. Oralarda bir yerlerde akrabalarımız var , gidemesekte , göremesekte, tanımasakta , bilmesekte onlar bizim akrabalarımız . yakınlarımız.

Anneniz babanız, nineleriniz , dedeleriniz henüz sağ iken bu fırsatı değerlendirin , alın kalemi kağıtı elinize ailenizin soy ağacını çıkartın, neler keşfedecek , neler öğrenecek , memleketinizde tanıdığınız bir kimsenin esasında ne kadar yakınınız olduğuna şaşıracak , duygusallaşacak , hatırlayacak , mutlu olacaksınız.

Kolay gelsin.

Bekir Sıtkı GÜRLER