Tam özür dileyecek iken "kim soktu bunu buraya?"

Aşağıda, artık tırnak içine almayı uygun bulduğum yazımı yazıp, tatile çıkmıştım. Ancak, benim tamamen genel duygu ve düşüncelerle kaleme aldığım, çok eskiden duyduğum bir hikayeyi, Sevgili Celal Çelik, üzerine alınmış ve rahatsız olmuş. Bu duygu ve düşüncelerini de yazmış olduğu yazısında, kendince haklı ve bence biraz acımasız nedenlere dayandırarak vurgulamış.


Ben de kendi kendime bir muhasebe yaptım ve her ne kadar ben o maksatla yazmasam da ben de Sayın Çelik'in yerinde olsam üzerime alınırdım diye düşündüm. Ve Celal Bey'e hak verdim. Tatil dönüşü ilk iş olarak Celal Çelik'e bir mesaj atıp, istemeden de olsa yanlış anlaşılmaya sebebiyet verdiğim için kendisinden özür dilemeyi ve malum fıkrayı yayından kaldırdığımı, isterse ve bu tavrımı "kibarlıktan kırılma" olarak nitelendirmezlerse yazının tamamınını da sayfamdan çekebileceğimi belirtmeyi planladım.


Ancak sayfama girdiğimde "gelen tepkiler ve gazetenin çerçevesi ile çok fazla uyuşmaması nedeniyle" editoryal ekip tarafından yazının yayından çekildiğini gördüm.


Keşke bu işi bana ve bize bıraksalardı. Bizleri beş yaşındaki kreş çocukları konumuna düşürmeselerdi. Belki bu yazdıklarım nedeniyle de tekrar bu yazım da yayından çekilebilir. On dört ayda yazmış olduğum dörtyüzü aşkın yazıdan geri çevrilen sadece bir iki yazım oldu ama hiçbiri beni bu kadar üzmedi.


Şimdi Celal Çelik'e ayrıca ve özel olarak bir mesaj atıp, gönlünü almaya çalışacağım. Ama bunu, yine yazım silinir ya da karnemde notum kırılır diye yapmayacağım. İki hafta önce düşünüp karar verdiğim için yapacağım.


Ve siz sevgili editörlerim, bir daha böyle yaramazlıklar yapmayacağım, söz. Yaparsam, bana bir daha şeker almaz, bisikletinize de bindirmezsiniz olur mu?


"Değerli Milliyet Blog Okurları, bugün, üç haftalık bir tatile çıkmaktayım. Tahminen, planlanmış iki bin kilometre civarında yol yapıp, Türkiye'nin farklı cennet köşelerinde bulunacağım.