Tanrı ile sobet, vol.3

Sevgili Tanrım;

Bir kaç gündür rahatsız etmiyordum farkındayım, aslında bugün de dünyevi işlerimle meşgul olup ayak altında dolaşmayacaktım ama gel gör ki buralarda dolanırken acaip bir olay yaşadım gelip bir danışmak istedim.
Biz senle böyle arasıra konuşuruz, eminim bir ben değilim senle böyle konuşan;ama nedense bugün senin yarattığın bir kulun seninle olan sohbetim sonucunda bana "yolculuk ne zaman, yolun açık olsun" dedi... On defa mesajını okudum, yanlış anlıyorum espiri yapıyordur diye ama yok Tanrım gayet ciddiydi, gayet de taş atıyordu. Şimdi Tanrım yolculuğumun ne zaman olacağını ben bilemiyorum ama diyelim ki oldu da yolculuğum bu sözlerinden çok kısa bir süre sonra oluverdi, bu kulun da bunu duydu bir şekilde...Şİmdi Tanrım eğer ki sen bu kulunun kalbine vicdan denen duygunun tomurcuklarını yetiştirdiysen, sanırım kalp kırdığı için vicdan azabı çekecektir değil mi?

Acaba bu kulun seninle espirili bir dilde konuştuğum için mi bozuldu da bana laf attı, yoksa blogumu doğru kategoriye yayınlamadım diye mi azarladı? Peki sevgili Tanrım her kul sevabıyla günahıyla karşına çıkacağına göre, bu kulun neden öyle bir vazife edindi ki?

Bunları anlayamadım ama şunu anladım Sevgili Tanrım: ilk başlardaki kızgınlığım yazdıkça kayboldu, bu kuluna da senin yarattığın kul olduğundan dolayı da kızmamaya karar verdim, ne gereği var ki canımızı sıkmaya?
Eminim sen de böyle davranmamızı isterdin, zaten hepimiz böyle davranabilseydi Gazze'de şu anda çocuklar ölmezlerdi...

Değil mi Tanrı'm?