Tanrı ile sohbet, Vol.2

Seninle geçen gün konuşmuştuk hatırlarsan. Daha doğrusu ben habire gevezelik etmiştim sen de beni dinlemiştin… Yani dinlediğini düşünüyorum, inanmak istiyorum. Neyse asıl söylemek istediğim şu: seninle konuşmak bana iyi geldi, böyle rahatladım, huzur doldum, keyiflendim, ümitlendim.

Kusuruma bakmaz ve iznin olursa bugün de bir on dakikanı almak isterim. Tanrım, bugün sevgi üzerine konuşmaya niyetlendim. Şu sevgi denen olayı ne diye çıkardın anlatır mısın bana? Sevgi’yi belki iyi niyet, hoşgörü için çıkardın ama gel gör ki biz insancıkların, bunu bir işkence aracı olarak kullanıyoruz. Bu konuda yapabileceğin bir şeyler elbet olmalı.Ben artık sevgi ile işkenceye maruz kalmak istemiyorum. İşte bu yüzden durumumu sana arz eder, gereğini yapmanı dilerim.

Tanrım, neden sevilen acı çektiriyor söyler misin bunu bana? Bir de düşünüyorum da bu kısır bir döngü, sonuçta bir kişi hem seven hem sevilen olduğuna göre, rollerimiz değişiyor ve kimi zaman işkenceyi çeken kişiyken, kimi zaman da çektiren oluyoruz. Tanrım biz salak mıyız ki hal böyle olunca, ders alıp da işkenceye son vermiyoruz?

Bir de Tanrım söyler misin bana bizler neden bu sevginin yol açtığı acıdan hoşlanıyoruz? Mazoşist bir yanımız da var dimi bizim?

Tanrım söyler misin bana, böyle salak kullarının olması sana ne kazandırıyor?

Tanrım senden son bir ricam var: acaba şöyle beni seven ve benim de sevdiğim bir kulunu bana paketleyip yollasan olur mu? Lütfen tanrım, bak rica ediyorum, hem mutlu olursam çevremi de mutlu ederim, yaşlılara-çocuklara yardım ederim, hayvanları severim falan da filan…

Son bir şey daha: bu aralar param yok Tanrım şu kedilerimin açlık duygusunu bastırır mısın? Mesela ayın 1 ine kadar acıkmasınlar, olmaz mı?