Teberru'lu eğitim

"En az 500 TL teberru alıyoruz. Teberru vermeyenlerin çocuklarını kaydetmiyoruz."

"Teberru vermezseniz kaydınızı yapmam. Nereye giderseniz gidin."
"Teberru vermediği için çocuğunu en başarısız öğretmene verdik."
"Sayın veli, lütfen ... TL teberru gönderiniz."
"Teberru vermezseniz, diplomanızı vermem. Diplomanızı almaya gelirken teberru gerireceksiniz."
"Teberruyu çocuğunuzun iyiliği için topluyoruz."
x              
"Teberrunun yasal dayanağı yoktur. Üstelik eğitim, devlet ilkokullarında parasızdır."
"1000 TL'mız yok. 500 TL teberru versek olmaz mı?"
"Gazeteler kayıt için, teberru v.s. ne ad altında olursa olsun para alınamayacağını yazıyor. Bakan böyle demiş."
"Bakan öyle demiş ama biz teberru'suz kayıt yapmıyoruz."
"Öğretmen okula çağırmış. Gitmeyeceğim. Teberru isteyeceğini biliyorum."
"Öğretmenler topladıkları bu kadar teberru'yu ne yapıyorlar? Muhakkak yiyorlar."
x             
"Devlet bir tek dosya kağıdı dahi vermiyor. Teberru toplamazsam bu okulun giderlerini nasıl karşılayacağım?"
"Köy bütçesinden okula ayrılan para 400 TL. Bu parayla dört kutu tebeşir bile alınmaz."
"Teberru toplamaktan bıktım. Her sene aynı dert."
"Öğretmen miyim, tahsildar mıyım?"
x 
Arapça'dan dilimize geçmiş olan "teberru"nun dilimizdeki karşılığı; bağış, bağışlamadır (TDK Sözlüğü, s. 744). Bağış ise; kendinin olan bir şeyi başkasına yardım veya iyilik olsun diye karşılıksız verme, anlamına gelmektedir (TDK Sözlüğü, s. 79).
O halde, bağışta zorlama yoktur, olamaz da. Ayrıca, bağışta bulunmayanlar kamu haklarından yararlandırılamaz, diye bir şey düşünülemez.