Tehlikenin farkında mıyız?

Ne zamandır bir tehlikedir, farkındalıktır sürüp gidiyor. Bu vatanın insanlarını hem uyarmayı hem de kafalarını karıştırmayı görev edinen her zaman birileri olacaktır. Bu yüzden kavga da gürültü de eksik olmayacaktır. Benim farkında olduğum bir kaç tehlikeden bahsedeyim de bari olaya farklı yönden bakmış olalım.

Tehlikenin farkındayım. Demokratik bir ortamda birbirlerinin düşüncelerini manipüle etmeden yapılan her türlü fikrin ortaya atılmasına bir şey demem. Ama bunların arkasına saklanarak milletimizi sömürerek oy ve rant koparanlara da itirazım var. Ne güzel demişler beğenmiyorsan daha iyisini yapacaksın. Benim görüşüme göre Demokrasinin temel gereklerinden biridir. Daha iyiyi, daha güzeli bulma arayışıdır. Batılı ülkeler aya çıkalı yarım yüzyıla yaklaştı ama biz hala demokrasiyi ve rejimi tartışıyoruz. Bıkmadık mı artık? Geride kalmışlığımızın farkındayım.

Tehlikenin farkındayım. Herkesin kendine göre bir tehlike anlayışı var ve tehlike olduğunu düşündükleri şeylerin de farkında olurlar. Bu konuda forumlardaki atışmaları baya bir okudum. Benim anladığım bu insanlar birbirlerine öldüresiye düşman. Öyleyse gerçekten bir tehlike var. Tehlike insanların fikirlerini silah yoluyla kabul ettirmeye doğru gitmeleridir. Tehlike rant kavgalarına haklı gördüğümüz fikirlerin alet ettirilmesiyle katkıda bulunmaktır. Bitmeyen kavgaların hep ben haklıyım başkası haksız diyenlerden kaynaklandığının farkındayım.

Tehlikenin farkındayım. Kim daha demokrat? Kim daha dindar? Tabiki Demokrasinin arkasına sığınarak demokrasiyi korumak için şiddet kullandık diyenler olduğu gibi dini korumak için din sömürüsü yapanlar olacağı kesin. Benim görüşüm dindar dindar değil, demokrat demokrat değil, cumhuriyetçi cumhuriyetçi değil. Kimse kendisi değil. Neden mi? Çünkü böyle olduklarını söyleyerek tersi yöntemleri kullanarak kanıtlamaya çalışmaktalar. Yani tam bir samimiyetsizlik hakim. İnsanın duygularını (hangi duyguları olduğu önemli değil. Atatürk sevgisi, din sevgisi, millet sevgisi vs) sömürerek iaşe kapısı elde etmeye çalışanların da farkındayım.

Tehlikenin farkındayım. Böyle olunca vatanımızı kurtarmaya çalışmayalım demek de bir tehlike değil mi? Elbette çalışalım. Lakin vatanımızı kendi kendimize kurtarmaya çalışmak yerine hep birlikte kurtarmaya çalışsak daha verimli olmaz mı? Birlik, beraberlik zamanı gelmiştir artık. Geleceğimiz ipotek altına alınmamalıdır. Cumhurbaşkanı kim olursa olsun önemli değil. Önemli olan bizi birlikte kardeşçe bu vatanda yaşatmasıdır. Bunu yapabilecek şahıs malum şahıs ise o olsun. Başkası ise başkası olsun. Milletimiz seçimlerde kararını vermiş zaten. Zaten düşman dört köşeden sarmış bizi. Hatta biz kendi içimize davet etmişiz ve de besliyoruz. Nifak tohumlarının farkındayım.

Tehlikenin farkındayım. Nasıl yaşarsanız öyle yönetilirsiniz demişler. Biz namuslu yaşarsak içimizden yönetime çıkan namussuz olamaz çünkü. Olsa da orada fazla duramaz. Demek biz beğenmediğimiz kişiler gibiyiz ki onlar oradalar. Hal böyleyken çocuklarımıza verdiğimiz eğitimin yanlışlığının da farkındayım. Onlara böyle öğrettik onlar da böyle oldular. Atatürk'ün dediği gibi en büyük düşmanımız cehalettir. Bir türlü yenemediğimiz cehalet. Okullarımızda bile önleyemediğimiz cehalet. Cehaletin farkındayım.

Tehlikenin farkındayım. Global olarak ısınmaktayız. Dünya gezegeni yaşlandı bir ayağı çukurda. Ekolojik denge bozuluyor. İnsanlığın sonu yaklaşıyor. Çocuklarımıza bir dünya cehennemi bırakıyoruz. Daha da kötüsü çocuklarımıza bir kavga ortamı bırakıyoruz. Üstelik dünyayla birlikte yok olacak ve hiç kimseye faydası dokunmayacak rantlar uğruna çıkarılmış kavgalar bırakıyoruz onlara. Hepimiz birer tehlike unsuruyuz. Kendimin farkındayım.

Artık halkımız kısır çekişmelerden bıktı. Bütün bu tehlikelerin farkındalar. Bıkmayanlar ve hedef şaşırtanlar kimler ben bunu merak ediyorum. Ben bunun farkında değilim.