Terk eden sevgiliye ağıt!

İSTESEM benim için ‘sabahın erken bir vakti’ olur musun, gittiğini görebilmem için? Ya da senden kaçmaya çabalarken, kimseler anlamadan bana bi yardım et, gizlice! Sokaklarda yalnızlar için satılan sıcacık tavşanım olmayı son bir kez daha denemek ister misin? Hah buldum, sana gelirken acımasızca terkettiğim eski sevgilime şikayet et istersen beni! Bilmiyorum; yabancıların, çıplak bedenin için sırada bekleyen, beni kahreden o çakma arzularını gerçekten red edebilir misin? Kuşkuluyum bundan bak! Korkunç birikimine yem olduğum şeytani isteklerinin en yenisinden söz et bana! Öğreneyim, son “kesyapıştır” numaran neymiş? Çırpınan birkaç aptalın yürek düğümlerini çözerim belki bir gün. Benimle yaşadığın aşk, cebinden çıkarttığın kimlik kartında ne kadar yer kaplıyor, hiçbir fikrin var mı? Terketmeden önce, çektirdiğin acıları ruhumdan ayıklayıp, bulduğun gibi yeniden bırakabilir misin beni, penceremin mutlu tülleri arasına! Uğruma ikide bir hayatına son vereceğine, sokakta yere düşen saralı birine yardım et de bi göreyim seni yahu!

BERBAT FALLAR ÜRETEN KARA TELVE

KÖTÜ çiçeklerle yürek yürek gezdirdiğin o solgun çelengi, akıl boşluğumdan içeri fırlattığın gibi çekip geri al, yalvarırım. Ya da belleğimden koparttığın, masum düşlerimi, lila renkli umut tarlama yeniden eksene teker teker, hasadı beklemeden. Bak bi dakka! Tuşlarda gezinen boşvermiş bir kedinin patilerinden çıkan notalar kadar yapmacıksız bir beste yapabildin mi bana? Ya da “kesyapıştır” yalanların çoğaldıkça kulaklarının nasıl uzadığını göstereceğim, bir ayna bul. Kötü fallar üreten kara telve örneği, dibe çöken aşkımızdan korkup attığım çığlıkların bana fazla gelenlerini, kendi kulaklarına dolduran, bir kötü gün dostu da mı olamazdın? Sana harcadığım zamanların içini boşaltıp göz yaşlarıyla silerek, hiç kullanılmamış gibi bana geri verebilir misin! Yeni aşklar yaşayacağım o eski zamanları! Bir süre kendine, erguvan renkli çarşafların tanıklık etmediği, zafer sigaralarının tüttürülmediği yataksız aşk cezası vermeyi düşündün mü? Biliyorum; bu aşkı bitirip yenisine başlarken yine bir dolu karar alacaksın. Nedir? İnsanlar kendi kendilerine söz verirler, kader de gülermiş. / Levent Üsküdarlı