Ters Köşe Final

Punta Bar’ da iki hafta süren Rock yarışmasında nihayet ödüller sahiplerini buldu. Yarışmaya ortalama 25 grup katıldı.

Davetlisi olduğum, ‘Ters Köşe’ grubu diğer gruplar arasından sıyrılıp dereceye girerek ikinciliği elde ettiler ve bir gitar kazandılar.

Grubun bir aydır gece gündüz yarışmaya hazırlandıklarını biliyorum. Bu yüzden dereceye girmeleri beni çok şaşırtmadı. Bir anlamda sonuçtan emindim zaten. Buna azmin zaferi de diyebiliriz. Grup vokalistinin ağır bir grip geçiriyor olması bile sonucu değiştirmedi.

Anlamadığım şey, bir rock yarışmasında, punk tarzı çalan bir grubun rock birincisi seçilmesi. Yarışma Rock yarışması olsaydı sonuç beni şaşırtmazdı ama böyle bir durumda şaşırmadım desem yalan olur.

‘Ters Köşe’ grubunun elemanları olan Onur Yassıbaş, Mert Kahraman, Burak Geçimli ve Alptuğ Ulupınar finalde iki parça çaldılar.

İlk şarkıları, besteleri kendilerine ait olan ve grubun adını temsil eden, ‘Ters Köşe’ şarkısıydı. İkinci ve son şarkıları Yaşar Kurt’ a ait olan, ‘Korku’ isimli parçası.

Parçayı dinlerken erkek evladı olan bir anne olarak ürperdiğimi belirtmeden geçemeyeceğim.

Şarkının sözleri insanın kanını dondurur nitelikte. Bu şarkıyı ne zaman dinlesem içimi garip bir hüzün ve korku kaplıyor. Derin ve cevabı olmayan dipsiz sorularda buluyorum kendimi. Ve gençlerin hiç de zannedildiği gibi sorumsuz olmadıklarına bir kez daha emin oluyorum.

Korkuyorum anne, al beni içine
Alışamadım ben, al beni yine
Büyüdüm anne, eller büyüdü
Büyüdü pabuçlar, yollar büyüdü
Orduya istiyorlar, savaş çıkar diyorlar
Silah veriyorlar anne, bana öldür diyorlar
YAT diyorlar anne KALK diyorlar
Beynimi yiyorlar anne
Kapat TV yi anne, seni de kandırıyorlar
Oyunu verme anne
Oyuna gelme anne…

Gözlemlerim doğrultusunda, ‘Ters Köşe’ grubu parçalarını söylerken izleyicide garip bir sessizlik oldu. İtiş kakış yerini bir çeşit huzura bıraktı. Gruptan ve izleyiciden son derece pozitif bir enerji yayılıyordu.

‘Ters ‘Köşe’ grubunu ve yarışmada dereceye giren tüm grupları kutluyorum. Umarım hayatları boyunca ödül tadında bir yaşam sürerler...

‘Ters Köşe’ grubunu kendilerini, ‘yuh'layan diğer yarışmacı gruba, en ufak bir tepki vermedikleri ve beyefendiliklerini korudukları için ayrıca kutluyorum.

Şimdiye kadar yazdıklarım finalin güzelliklerindendi. Biraz da olayın negatif yönlerini aktarmak istiyorum.Cevabını bulamadığım ve beni endişelendiren sorulardan bazıları;

Neden en agresif müzikler ve bu müziklerin temsilcileri rock müzik adı altında lanse ediliyor?

Bu tarz müzikleri çalarken ve izlerken alkol duvarını aşmak adetten midir?

Müzik hızlandığında izleyicinin dans esnasında izdiham yaratıp itiş kakış yaparak birbirlerinin canını acıtıp yaralamaları, kazalara sebebiyet vermeleri bu müziklerin gereklerinden midir?

Müzik sert bir hal aldığında kafaların öne arkaya tempolu bir şekilde sallanıp şuursuzluk alâmeti göstermek mecburi midir?

Siyah giyinmek bayanlarda siyah ruj ve siyah oje düşünülecek olursa tekstilcilerle ve kozmatikçilerle ortak çalışıyorlar sonucuna varabilir miyiz?

Bu müziği daha ruha hitabeden bir ruh haliyle dinlemek kavga eder gibi değil de eğlenerek dinlemek daha normal bir davranış olmaz mıydı diye düşünmeden edemedim.

Sahnede yer alan birkaç müzik grubunu tenzih ediyorum bunun dışında grupları ve izleyicileri çok sert ve çok agresif bulduğumu belirtmek isterim.

Sevgili Ters Köşe yolunuz açık olsun...