Türkiye'nin dış politikasında 7 K

Türkiye Cumhuriyeti'nin 1923'te kurulmasına bakarak Türklerin yaklaşık 100 yıldır tarih sahnesinde olduklarını düşünmek komik olduğu gibi, Türklerin 1923'ten önceki varlıklarını yüceltmek de insanı bir o kadar güldürür. Tarih sahnesine çıkışlarından günümüze değin en az 2000 yıllık bir geçmişi bulunan Türklerin, bu zaman süresince kendi ayakları üstünde, başkasına muhtaç olmadan başı dik bir şekilde devletler kurduğu ve hiçbir zaman devletsiz kalmadığı da konuyla az çok ilgilenen herkesçe bilinen bir gerçektir. Ne var ki 17. yüzyıldan itibaren teknolojik gelişmelere ayak uydurmakta güçlük çeken ve gecikmeli bir teknolojiye sahip olan Osmanlı Devleti'nin Batılı milletlerden geri kalmasıyla birlikte bir telaşa düşülür ve ardı ardına reformlar yapılır, ülkeye (Batı medeniyetine mahsus) yenilikler getirilir. Akabinde tavizler, kapitülasyonlar ve borçlar baş gösterir; dönemin savaşlarından mağlup ayrılınca da önce esaret sonra da Mustafa Kemal önderliğinde kurtuluş hareketi başlar. Cumhuriyet kurulur.

Tarihten günümüze kadar üç kıtada hakimiyet kurmuş olan Türklerden miras kalan bu coğrafyanın stratejik, tarihi ve kültürel öneme sahip noktalarında bugün büyük problemler olduğu da bir gerçektir. Bu noktaların biri (Kosova) hariç tamamının Asya'da olması ve yine biri (Kudüs) hariç tamamında halen Türk soylu milletlerin ağırlıklı bir şekilde yaşıyor olması da konuyla ilgili düşülebilecek ayrı bir nottur.

Kıbrıs, Kerkük, Kafkasya, Kırım, Kosova, Kaşgar ve Kudüs

Gerek bir ağabey olarak Türkiye Cumhuriyeti olsun; gerekse kardeş devletler olan Azerbaycan, Türkmenistan, Kazakistan, Kırgızistan ve Özbekistan olsun tüm Türkî devletlerin atalarımızın mirası olan bu noktalarda gereken önemi göstermeleri gerekir. Bu önem şu şekilde netleştirilebilir:

a. Kıbrıs, Akdeniz'de bir nevi üs olarak Türkiye Cumhuriyeti ve diğer müslüman devletler için yabancı (Türk ya da müslüman olmayan) devletlere karşı bir nöbetçi görevi üstlenmektedir.

b. Kerkük, içinde bulundurduğu petrol yataklarıyla yabancı milletlerin iştahlarını kabartmaktadır.

c. Kafkasya, özellikle Rusya için sıcak denizlere inmekte kullanılabilecek Balkanlara oranla daha zayıf bir güzergâhtır.

ç. Kırım, Rusya ve Ukrayna'nın Karadeniz jandarmalığı için kontrol altında tutmaları gereken yeşil bir yarımadadır.

d. Kosova, Avrupa'nın göbeğinde islam ve Türk bayraklarını müslüman Bosna'yla beraber dalgalarından ve son zamanlarda da bağımsız olan bir kaledir.

e. Kaşgar, Çin'deki Doğu Türkistan Türklerinin yoğunlaştığı ve Çinliler tarafından pasifize edilmeye çalışılan bölgelerden biridir.

f. Kudüs, İsrail'in bir islam şehri olmaktan çıkartmayı aklına koyduğu, müslümanlar için Mekke ve Medine kadar bir önemi de olan kutsal şehirdir.

Türkler için önemi olan bu 7 K'nın sadece Türkiye Cumhuriyeti 'nin değil diğer Türklerin de faaliyetleriyle özenle sahiplenilmesi gerekmektedir. Nitekim Kırım ve Kafkasya'da izleyeceğimiz politikalar Rusya'yla ilişkilerimizi belirleyecek; Kosova ve Kıbrıs'la ilgili yapacağımız temaslar Avrupa'daki yerimizi netleştirecek; Kerkük ve Kudüs'te atacağımız adımlar Amerika, İsrail ve diğer Arap devletlerini yeniden düşünmeye teşvik edecek; Kaşgar'daki politikalarımız da Çin'le münasebetimizi bir başka boyuta taşıyacaktır...

Nüfusları pek de fazla olmayan bir Ermeni ya da Yahudi lobisinin dünya politikasındaki nüfuzları herkesin malumu olduğuna; Rusya, Avrupa, Çin, Amerika ve İsrail'in dünya gündemini belirleyen güçler olduğu bilindiğine göre
bunlarla kurulacak olan münasebetler de ancak 2000 yıllık Türk milletine yakışacaktır. 1923'ten önce hakimiyetimiz altında olan, ancak bugün herbiri bir başka milletin boyunduruğunda olan bu toprakların özenle sahiplenilmesi ve güçlü lobilerin kurulması da bir zorunluluktur.

Elbetteki tüm bunları yapmak çok kolay değildir. Ancak yapmamak da Türk milletinin geleceğini yabancıların eline teslim etmek anlamına gelir.