Tutamıyorum Zamanı

Tutamazsın zaten şaşkın dedi içimdeki o ses.. ne sanmıştım ki zamanı. Koskoca zaman, ışık hızıyla akıp giden zaman…  nasıl tutabilirdim ki. Tutamam tabi, tutulmaz ki..

Anneciğimi, ailemizin büyüklerini   yaşlanmış görünce daha da anladım zamanın tutulamayacağını. Tutulmuyor zaman.. Tutabilseydim; annemin  dizinin dibinde, Almanya’dan getirdiği bebeklerimle ve anacığımın kullanmaya kıyamadığı, camlı vitrininde  sergilediği bordo kadehleriyle ondan gizli gizli oynadığım zamanlarda kalırdım. Ve onun her gün biraz daha küçülen bedenine, yaşadığı unutkanlıklarına, her gün gücünün, hevesinin ve enerjisinin biraz daha tükendiğine, yürüyüşünün bile ne kadar yavaşladığına şahit olmazdım.  İki dudağının arasında dualarla torunlarının kulaklarına isimlerini okuduğu o eşsiz anlara dönebilirdim tutabilseydim zamanı.

Tutulmuyor zaman.

Yaşlanmasına, gücünün tükenmesine, hastalanmasına, kendini her daim hasta ve yorgun hissetmesine, solan yüzüne, gözlerinden eksilen yaşama, hevesinin bitmesine, isteklerinin, heyecanının kaybolmasına, şen kahkahalarının susmasına, düz bir çizgi gibi kapanan dudaklarına, ölümü öyle çaresiz beklemesine izin vermezdim tutabilseydim zamanı.. ama tutamıyorum kahretsin!

Kabullenmekte güçlük çekiyorum, yaşadığı onca acıya sıkıntıya rağmen, kocaman yüreğine rağmen, o deli dolu, neşeli, şen kahkahalı enerji dolu anacığımın bu denli sessizleşmesini, çöküşünü, gözlerimin önünde minicik kalmasını…

Ah anacığım, ne güzel kokardı pencerenin önünde küçücük saksılardaki  fesleğenlerin, binbir özenle, sevgiyle yetiştirdiğin rengarenk sardunyaların…onlar da soldular. Nasıl da kayıp gidiyorsunuz yavaş yavaş elimizden.  Ve en acısı da elimizden bir şey gelmemesi  solmanızı engelleyememek…

Büyüklerimiz yaşlanmasalar, yaşlanmasak iyi ama, hayat işte. Yaşlanınca çocuk gibi oluyorlar, benim anacığımda öyle oldu. Onlar bize nasıl baktılarsa şimdi sıra bizde. Bizde de; her gün biraz daha erimesine, kaybolmasına öyle üzülüyorum ki.

Tutamıyorum ne zamanı, ne annemi yanımda TUTAMIYORUM…

Sevgiyle kalın...