- Kategori
- Öykü
Üç tekerlekli bisiklet!
Bana ilk yalan söylediğin günü hatırlasana baba! Minnacıktım o zamanlar daha küçücüktüm!
Ama hızla boy atıyordum, neredeyse omuzuna yaklaşmıştım!
Senin ayakkabıların birazcık ayağımı sıkmaktaydı hatta!
Hani karne günümde üç tekerlekli bisiklet alacaktın da alamadın ya, en çok da ona üzülmüştüm!
Ama sen üzülmeyesin diye ağlamamış mutlu gözükmüştüm!
Yine de umudumu yitirmemiş, eskici dükkanındaki kırık bisikletleri az seyretmemiştim!
Onlardan bile almadın baba!
Oysa hediyemi fazlasıyla hak etmiştim!
Sınıfta kalmamıştım, önlük yakamı kirletmemiştim!
Senin gömleğini ütülemeyi bile öğretmişti annem!
Erkek adam ütü yapar mı deme sakın utanırım!
Kız kardeşim daha büyümemişti ya, işte o yüzden!
Hem ilk yalanın bisiklet sözü vermen değildi baba.
Hani az kalmıştı, hani biraz sabredecektik, hani çok yakında paramız olacaktı?
Hani yaz tatillerinde hepimizi denize götürecektin?
Alacağın koldan vitesli arabayı ben kucağındayken sürecektin?
Omuzuna binecektim hani dalgalara karşı koyacaktık?
Öööf baba öf, hep kandırdın bizleri!
Ama ben yine de olsun varsın derdim, bunların hepsi eksik kalsın derdim!
Çünkü sığındığın gerekçeler hep aynıydı!
İşlerin yolunda değilmiş ya hani!
Hep ondan içermişsin ya, işte bu yüzden sana hiç kızamadım!
Gülmezmiş ya kader senin yüzüne hiç!
Ama anneme de hiç gülmezmiş ya!
Hani hep elbisem kızlığımdan kalmadır derdi ya!
İşte ona daha çok üzülürdüm!
Neyse baba ben o günleri çoktan unuttum!
Her ne kadar geç kalmış olsamda sana olan borçlarımın peşindeyim!
Çünkü böyle bir fırsatım olmadı hiç!
Çünkü Anneler, Babalar günü yoktu o zamanlar!
Ya da vardı bizim mahalleye uğramazdı!
Uğrasaydı rezil olurdum zaten!
Taaa bayramdaki harçlığımı saklamadığım için!
O yılın sermayesini mantar tabancama yüklediğim için!
Ama yine de sizlere hediyemi öderdim bir şekilde!
Çünkü ben hep uslu çocuk oldum!
Senin sayende!
blognot; Konu tamamen hayal ürünüdür, gereğinden fazla abartmamışımdır umarım!