Ukala kız

Efendim benim çok ukala bir mesai arkadaşım var.

Adı mı? Adı NUR.

Aman öyle ismine bakıp da, kendisinin de nur yüzlü bir melake olduğunu sakın düşünmeyin.

Telefon çalışıyor;

Efendim diye bir ses bizim ukaladan.

Karşı taraf soruyor galiba?

Hemen yanıtlıyor;

Buyurun benim adım NUR

Aman da, aman, ne çok kendini tanıtmayı seviyor bu kız?

Diyorum ki, senin adın nur, benim adım da, Adem çalışkan

Neden benim de burada olduğumu söylemiyorsun?

Başlıyor gülmeye.

Sonra da cevap hazır heyt teneke değil bu çocuk.

Of Allah’ım of, ne zaman bitecek bu İstanbul çilemiz bizim.

Allah’tan akşamları sevdiğim değer verdiğim insanlarla görüşüyorum da, İstanbul çile olmaktan çıkıyor.

Bize koskoca İstanbul da yalnızlık hissettirmeyen bütün değerlere sonsuz teşekkürler…