Umuda 19 adım...

İnsan değilmiyiz eni konu..... Hatalarımız var çoğu zaman kabullenemediğimiz veya kabullenmek istemediğimiz...

Bu yüzden düzeninizi oturtamadığınızı ve hedeflenenlere ulaşmada problem yaşadığınızı hiç düşünmedinizmi!....

İçgüdülerimiz ve bencilliklerimizle çok yakınımızdaki mutluluğu elimizin tersi ile itiyoruz.. Ardından seyrediyoruz uzaklaşmasını...

Birçok sebebe dayalı streslerimiz var... Bizi farklı derinliklerde etkileyen ve yönlendiren. Kaynağına inip çözmeli aslında ama tavizsizlik yine devreye giriyor o noktada ve bizi durduruyor.. Zırhlarımızı giyiyor duvarlarımızı örüyoruz yaşama karşı...

Toplumun genel yapısında bu mevcut.. Varolanla yetinmeme, sunulmuş olanla mutlu olamama ve sürekli şikayet etme dürtüsü.. Kanser gibi acımasızca her yanımızı sarıyor bu mutsuzluk hastalığı.. Başkalarının mutluluğunda, malında mülkünde gözümüz...

İşte seçim yaklaşıyor kaldı 19 adım.. Bu ülkeye çözüm mü yoksa yeni kaosların başlangıcımı bilinmez...

Kim gelirse gelsin bir koltuk sevdasının ''arkası yarın'' kuşağımı sürecek diye soruyorum sessizce kendime.

Türklüğün; vatanın, milletin, geçmiş tarihinin , atalarının döktüğü kanın bilincinde olan ve türk olmanın gururunu taşıyan insanların ülkenin başına gelmesi tek dileğimiz. Ve tabi kavgasız, gürültüsüz huzur dolu, örf ve adetlerimize bağlı bir toplum olarak yaşayabilmek sonunda....

Başa gelen kendine yontmamalı artık ... Bu ülke bunu haketmiyor.. Dişliler yerine otursun artık güzel ülkem özlemini duyduğu refahı dolu dolu yaşasın... VE 19 ADIM SONRA 22 TEMMUZ GÜNÜ SANDIĞIN BAŞINDA OLALIM... BİR YÜREK .... BU ÜLKE İÇİN.. GÜZEL YARINLARA ULAŞMAK DİLEKLERİMLE.