Umudun Başı Bu Olsa Gerek

Yalnızlığıma sen sesleri katıyorum,
Bedenim sarsılıyor, ruhumun titrediğini hissediyorum,
Sen bilmiyorsun,
Ben yalnızlığa kanıyorum,
Ruhum eriyor sanki,
Hece hece düşüyorum sana,
Sen anlatımlarımı uzun cümlelere sığdırıyorum…

Kanıyor içim,
Bedenim ruhumu tırmalıyor,
Ben sanki kabuk değişimindeyim,
Sensizlik,
Üstelik yağmur yağıyor buralara,
Islanıyorum,
Ruhum ağzımı kurutuyor,
Ben eriyorum zamana,
Zamansa bana tükeniyor,
Yalnızlık,
Ruhum daralıyor sanki,
Oysa ovalar yemyeşil,
Oysa deniz, deniz maviningökü,
Yani gök mavisi uzaklar,
Yani senin uzakların mavi,
Sen gök mavisindesin,
Bense karanlık,
Zifir etrafımdaki her şeyin varlığı,
Bense herşeysizim, tekim,
Ve düşlerim dolu,
Bakışlarım durgun,
Küskün yaşamama,
Yaşam senle saklı,
Ve karanlık gökyüzü,
Yani karardı gece kumsal,
Denizin dalga sesi ölgün,,
Buğulu ve puslu bir karanlık,

Ve bir karartı ile bir ses,
Bir baykuş sesi yalnızlığı,
Bir ölgün müzik sesi,
Bir ağıt sanki uzaklar,
Bende ise ölgün bir ağıt,
Telaşlı bir yaban kuşu,
Bir martı sessizliğindeki kanat sesi…

Ve telaşlı bir ben,
Ölgün bir yalnızlık,
Gökyüzü koyu mavinin siyahı,
Uzakta ölgün bir yıldız,
Parıltısı,
Uzakta sen sesi sanki,
Rüzgara dahil olmuş adın,
Haykırışın…
Yıllar ve yılların ardı,
Sadece sessizlik ve bir telaş,
Ölü kuşların sessizliği, çalı ardı,
Unutulacak ne varsa orada gizli  
Sen,
Ve yine
Sen, ölü bir denizin son dalgası,
Bir çırpınış can havli,
Bir an, bir hışırtı, bir çırpınış daha,
Son dalga suyu kumun ıslanmışında,
Ve ben,
Karanlığı delen bakışlarla,
Özleme özlemle bakan,
Haykırışlar kısık sesin boğuntusunda,
Sen, son deniz suyunun,
Ölü dalgasında sessiz,
Adın rüzgâr olsa yüzüme vurur serinlik,
Adın ateş olsa yüzümün derisi yanıklaşır,
Senin adın umarsız olsa,
İçimde boşluklar oluşur,
Ve sesin en son deniz suyunun,
Sesindesin,
Az sonra kaybolacak ölgün kumlarda.

Bense,
Belki de bense solgun,
Bir rüya, ertesindeki,
Hareketsiz ve umarsız,
Bakışlarla,
Yaşamın sona yakın harflerinde,
Saklıyorum seni…

Ve gökyüzü ve ay hilâlinde,
Kayboluşların düşlerinde,
Gelecek korkusuzluk artık,
Yaşam,
Ve ben,
Ay hilâlinin son deniz suyundaki,
Ucunu tutma çabasında,
Umutla,
Bekleyişle,
Korkusuzca,
Ama
Umarsız sen duyumlu Ay’a…

Yalnızımsı düşler bunlar,
Oldukça kalabalık seslerle,
Harflerin bileşkesi,
Umudun başı bu olsa gerek,
Sen yoksun,
Taşın rengi bir başka,
Ay bir başka aydınlatıyor,
Son deniz suyunu,
Oysa
Unutulacak ne varsa yaşamımda,
Hepsi sana dahil,
Karmaşık bir düzen,
Başsız sonu olmaz bir kurgu,
Ve
Yüreğimdeki yalnızlığın,
Uğultusu,
Sen
Yoksun
Ve ben,
Çok güçlüyüm bu gece sen yoksun…

Mustafa yılmaz