Uykum kaçtı gitti anne kaçtı gitti!!

Deniz’in uyumamak için türlü türlü bahaneleri var.Daha yatarken başlar talepleri.
Ben bugün yanıma ne alsam der, Nemo ve ördeğinin yatakta olmasına rağmen yeni bir şey daha arar. Bu aralar yeni bir şey eski siyah klasik büyük arabası. Dün akşam onu bulmadan yatmadı. Küçük boyu olmuyor, kırmızısı kesmiyor.
İllaki siyah klasik büyük araba.

Sonra geleneksel olarak çişi gelir, nesquick ister, kitap ister, bir kitap daha, sonra bir kitap daha, sonra bir kitap daha; yoruldum dediğimde babam da bir tane okusun der, sonra mama ister, sonra tekrar çişi gelir; bu arada ayak parmaklarının arasında çorabın oluşturduğu pamukçukları temizlemediyse muhakkak onları temizler. Daha sonra spordan sonra yapılan stretching etkisi yarattığına inandığım, sırtını ovdurma talebinde bulundurur; sonra da relax moduna girip, biraz da elimi tut der. En sonunda artık bu noktada sanırım benim suratımda çekilmez bir ifade oluyor ki daha once kullanmış olduğum taktiği kullanıyor ve anne şimdi sen git evi topla gelip bana bakarsın uyumuşmuyum der. Bu seremoni genelde 45 dakika ile 1 saat arası surer.

Ama bu uyku seremonisinde çok dikkat etmek gerek, söylediğiniz herşey bir sonraki gün sizin alehinize kullanılabilir. 2-3 ay once bir akşam bak Deniz gözlerinden uyku akıyor dediğimde, bunu gerçek sanmıştı. “Akmıyor. Bak, sildim anne.” dediğinde ben yatağın başında babası içerde kopmuştuk.

Öyleki geçenlerde bir akşam uyumamak için direnirken “Oğlum neden böyle yapıyorsun, uykun mu kaçtı” dediğimde evet “Uykum kaçtı, kaçtı; gitti.” dedi. Nerden söyledim ben bu lafı. Geçen akşam bana “Anne, uykum kaçtı, gitti; kaçtı, gitti.” dedi. E ben altta kalır mıyım, yakaladım dedim tabii. Ama o da anasının oğlu ya “Camdan gitti, yakalayamazsın anne” dedi.
Gerçekten de yakalayamıyorum, ben de şaşıyorum.