Vatandaşı olmasak aslında eğlenceli ülke Türkiye

27 yıldır yaşarım bu ülkede. Mavi akımı da hatırlarım Susurluk olaylarını da. "Kürt ve Türk evlenmez" diyen canlılarla da karşılaştım Ahmet Kaya'nın şarkısıyla Nirvana'ya ulaşanları da.  70 yaşındaki adamın küçücük çocuğa tacizine kılıf bulmaya çalışan adalet sistemini de gördüm, doksanlarda doğuda insanları katleden devletin yarattığı terörü de. Hatırlarım bazı şeyleri. 27 yıl geçtiğinde yine hatırlayacağım bazı şeyleri. Ayakkabı kutularındaki paranın faiziyle iade edildiğini, 15 yaşında hayatını kaybetmiş bir çocuğu yuhalatan cumhurbaşkanını, kol saatlerini, Özgecan Aslan cinayetini  hatırlayacağım. Ülkenin en zengin ve en hırsızlarını, sözde soykırım numaralarına karşı çıkan Hrant Dink suikastını hatırlayacağım.

Yıllarca KPSS, ÖSS ve bir çok sınavda halkın hakkını çalan insanları ve bunları Müslümanlık etiketiyle halka satmaya çalışan tetikçi siyasetçilerini, yıllardır sınava hazırlanmasına rağmen atanamayan insanları hatırlayacağım. Fetullah Gülen isimli şahsiyeti ve onun ortaklarını hatırlayacağım. Kaybedecek hiçbir şeyi kalmayan onurlu insanların onurlarını kırmaya yönelik üretilen Ergenekon, Balyoz hainlerini, onların işbirlikçilerini ve  suskun kalan binlerce yaratığı hatırlayacağım. Adaletsizlik isteyen kesimin adaletsizlikle karşılaşınca nasıl isyan ettiklerini de hatırlayacağım. İlker Başbuğ tutuklanınca mutluluktan havalara uçan sözde Müslümanların, adaletsizlik kendi yakalarına yapışınca nasıl haykırdıklarını da hatırlayacağım. Kandırıldık numaralarıyla ülkenin parasını yutanları da hatırlayacağım.

Eee bu kadar  şeyi hatırladıktan sonra ne mi yapacağım. Oturacağım bir köşeye ve "Vatandaşı olmasak aslında eğlenceli ülke Türkiye" diyeceğim ve masumları anmak için bir sigara yakacağım.

Selam olsun onuru için savaşan masumlara.