Ve benim köyüm...

Beyazlara bürünmüş benim köyüm,

Baktığımda gelinliği hatırlatır bana,

Kayısı ağaçlarının beyaz çiçekleri ,

Sevgilimin hatıralarını hatırlatır bana...

***

Gelincikler sarmış tarlaları,

Nergisler nevruzlar dolmuş ,

Huşuya durmuş dervişe dönmüş,

sevgilimin göz bebeği olmuş benim köyüm...

***

Çıplak ayaklarımla toprağında gezerken,

Yağmurunda sırılsıklam ıslanırken,

Kokusunu içime çekip bırakmazken,

Bir garip düş olmuş benim köyüm...

***

Sularından kana kana içerken,

Meyvelerinden yemişlerinden yerken,

İnsanlarıyla sohbet ederken,

Bir yaban da kalmış benim köyüm...

***

Düğünleriyle hep beraber mutlu olurken,

Hüzünleriyle hep beraber matem tutarken,

Sevinçlerinde hep beraber coşup eğlenirken,

Bir gariban olmuş benim köyüm...

***

Yükseklerinde şahinler uçarken,

Dağlarında keklikler öterken,

Çeşmelerinde sular coşarken,

Virane olmuş benim köyüm...

***

Durul da sus deli gönlüm,

Kimin kaldı köyünde,

Bir garip anan vardı,

Bir garip baban kaldı,

Gönlüne yazda sus deli gönül...

***

Gurbette olmuşsan çorak tarla;

Gönlünü sır ile sırla,

Sevgini sar da sakla,

Gün gelir toprağında,

Uzanırsın sonsuzluğa...

***

Ne anladım bu alemi,

Ne anladı alem beni.

Bulamadım gurbet elde bir dost eli,

Uzat da elini dosta gidelim...