Verdiğiniz Çiçeğin Kokusu Elinizde Kalır

İki dağcı Himalayalar’ın zirvesine tırmanmak için acele ediyorlardı. Bu nedenle de hızlı yürümek zorundaydılar. Çünkü hava çok soğuktu. Donma tehlikesi yaşıyorlardı.

Yürürlerken karların içinde gömülü bir başka dağcı gördüler. Biri diğerine seslendi. “Haydi ona yardım edelim. Kendisini kamp yerine götürelim.”

Diğeri bu öneriye karşı çıkarak: “böyle bir şey yapmamız bizim hayatımız açısından çok tehlikeli olur. Yaşayıp yaşamadığı bile belli olmayan bir adamı kurtarmak için kendi hayatımızı tehlikeye atamayız. İlk yardımda en basit kural budur: kendi yaşamını tehlikeye atmayacaksın!”

Arkadaşının bu sözlerine katılmayan yardımsever diğer dağcı karlar içinde yatan adam yönelir. Adamı sırtına alır ve taşımaya başlar. Bu arada diğer arkadaşı kendisini beklememiş ve çoktan kampa doğru yola çıkmıştır.

Karlara saplanan adam, kendisin taşıyan dağcının vücut sıcaklığı ile kendisine gelir. Onu taşıyan dağcı da aşırı çaba gösterdiği için ısınır ve donmaktan kurtulur.

Bu arada kamp yerine varmak üzereyken yerde yüzüstü karlara saplanmış birisini görürler. Bu adam az önce kendilerini yalnız bırakarak yola çıkan arkadaşlarıdır. Soğuğa dayanamayıp, kamp yerine varamadan yolda donarak ölmüştür.

Sevgili okurlarım, kıssadan hisse, unutmayın, başkasına vereceğiniz bir çiçeğin kokusu elinizde kalır.