Yalnızlığım...

Garip şey şu yalnızlık... Şu an yanlızım... ama yanlızlığımı hiç bu kadar hissetmemiştim.. Yaş ilerledikçe ve arkadaşların evlenip çiftler halin gelince yani, yalnız kalan bir sen olunca dahada hissedilir oluyor.. Eskiden herkez yanlızdı ve bende yalnızdım ki bu pekte yanlızlık olmuyordu... Şimdi yanlızca yanlız olan benim..

Direniyorum yanlızlığımı kimseyle paylaşmamaya... Uzun yanlızlıklar sonunda, yanlızlık bir beden giyip arkadaşın oluveriyor.. ve ancak onun yarini tutabilecek bir arkadaşla takas edilebiliyor.... ki bu hiçte kolay değil başka biriyle ortak bir yalnızlıkta buluşmak..

Böyle zamanlarda Bir depresyon şiiri bulup kıvrılmalı içine...

"Bana Zamandan söz ediyorlar
Gelip size Zamandan söz ederler
Yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. Hepsini bilirsiniz zaten, bir ise yaramadığını bildiğiniz gibi. Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler,
öyle düşünürler.
Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden
karşılaşmak kolay değildir elbet. Kolay değildir bunlarla baş etmek,
uğruna içinizi öldürmek. Zaman alır.
Zaman
Alır sizden bunların yükünü
O boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar
dibe çöker. Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. Bir
yerlerden
bulunup yeni mutluluklar edinilir.
O boşluk doldu sanırsınız
Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir

gün gelir bir gün
başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide
o eski ağrı
ansızın geri teper.
Dilerim geri teper. Yoksa gerçekten
Bitmişsinizdir."

NOT.ŞİİR MURATHAN MUNGAN'IN "YALNIZ BİR OPERA" İSİMLİ ŞİİRİNDEN ALINTIDIR... ŞİİR OLDUKÇA UZUN VE GERİSİDE EN AZ YER VERDİĞİM BÖLÜMÜ KADAR GÜZEL VE DEPRESİF... TAVSİYE OLUNUR!...