Yalnızlık

Ruhumu soydum

seviştim yalnızlığımla

oysa aldanmak güzeldi

üstü örtülmüş düşlerimle

Bir otobüs İstanbul yolunda

arkasında kara anılar

ve Ankara

kızılca kıyamet Bolu’da

düşlerimden kovuldum

Ağlamaktan şişmiş gözleri bulutların

-sahi maviydi gözü göğün-

dilinde bir şarkı yağmurun

“mal de l’amour/ mal de l’amour

elinde şapka hüzün topluyor

Kim kaçabilmiş ki yalnızlığından

yakalandım işte sırılsıklam

ıslak kollarıyla sarıldı

bana yalnızlığım

apansız gözlerinin ortasında

Ankara- İstanbul asfaltında

26/05/2014

Nurbanu KABLAN