Yarın var mı

Geçmişimize küfretmekle yarın için kaygılanmakla geçip gidiyor ömrümüz. Bugünü hiç düşünmüyor, yaşamıyoruz; oysa bugün dün için geçmiş, yarın için gelecektir..

İşte klasik bir diyalog:

Ama iyi çalış sınavı kazan...

Kazana kazana burayı mı kazandın?

Neyse derece yap da işe yarasın.. Not ortalamanı yüksek tut mastır filan yaparsın..

Hah bitirdin de ne oldun sanki bir burs bile kazanamadın.

İş sınavlarını takip et.. et.. et...

KPPSS'yi bari kazan. Daya sırtını devlete, yan gel yat. Özel sektörün garantisi yok....

85 puan mı aldın, onunla nereye gireceksin ki?

Neyse buna da şükür...

Ne aşık mı oldun, işi var mı işi, kaç para maaş alıyor, sigortalı mı?

Tipsiz mipsiz ama iyi aile çocuğuna benziyor.

Para biriktir para ...

Eşyalarınızı almadan evlilik mevlilik yok..

Evi bize yakın tutun, çocuğunuzu kreşe mi vereceksiniz?

Kreş parası cebinize kalsın tatile filan gidersiniz.

Çocuğu iyi bir okula verin, sonra sürünmesin senin gibi dershane kapılarında..

Ne zaman görsem elinde bir kitap; okuyup alim mi olacaksın, gel şu diziyi seyret de eğlen biraz..

Başımıza şair yazar kesildin ne anlıyorsun şu "blog" dan otur da biraz karınla çoluk çocuğunla ilgilen.

Ne bir arkadaşın var ne gelip gidenin, çevre edin kendine çevre...

Yarınını düşün bir kenara para at biraz.. Ek iş filan yap..

Yarın var mı anne?