- Kategori
- Deneme
Yasaklı zamanlar...

kaynak: internet
Kendini fade etmekte zorlandığın anlarda, bir ağaç gölgesi bul ve otur altında.
Ayağın toprağa değer, serinlersin, terlemezsin, kendini dinlersin azıcık.
Zamanlardan dar bir vakitse, kendinle kalmaya mecbursundur. Kimseye hayatını anlatamaz, kendinden bahsetmek için kimseyi esir alamazsın. Dünyaları vardır kimilerinin. Yan komşun bile sadece selam alır verir. Yarın sarılacağın can kız arkadaşlarının da bugün sana ayıracak zamanları olmaz. Sen de öyle değil misindir..... Çok sıkıntılısındır, ya da çok meşgul.... Kendi neşeni ve koşuşturmanı sürmen gerekir. Kimse senden ve sahip olduğun o anki durumundan bahsetmez.
Mutlaka gel ve benimle ilgilen denir sana da. Bazen gider, sıkıntıyı alısın, bazen de sıkıntı sende kalır.
Kimi zaman sana uymaz, hiç almazsın kendine başkasının ağırlığını. Önce ben demenin hafifliğini yaşarsın.
Başkasına da kızmazsın. Sadece biraz incinirsin. Eğer, aklında hasta ve yalnız olduğuna dair bir yalnız kalma hüznü varsa. Hastalık ölümcül olmayabilir. Nezle olursun alt tarafı.Özel yaratım çorbanı pişirirsin, hem ne keyifle, ama azıcık ta biri bana getirseydi iyi olurdu... dersin. Nazlanırsın. Kendine. Kıskanırsın. Babasının biricik kızılarına özenirsin, babanı özlersin.
Ya da, eşinin dostunun yarına yarenine öykünüp, ben de istiyorum bundan dersin. Yalnız kalmayı tercih etmenin ceza olmadığını bilirisn. Tercihindir. Kırıp dizini ananla yaşasaydın, koca almasaydın... alıp sonra boşamasaydın, babanın kıymetini bilseydin, ateşliyken başını okşadığında terslenip '' yok bişeyim'' demeseydin.
Üstüne çok düşülmesine alışık şımartılmış bir kız çocuğuydun, kendinle barışıktın.. ... Sevgi eksiği değil fazlan vardı.
Öyle yapmasaydın deyip kendini tartaklarsın. Anne ve babanı istersin yanında... Geri çağırırsın.. gelmezler... Huysuzluk edersin.
Bulduğun ağaç gölgesine yaslanır ağlarsın. İlaçlarını alırsın, _çorbanı içersin nefis olmuştur_, bitki çayının fincanında ellerin ısınır.
Kendi kendinle yeniden barışırsın. Göz yaşlarını siler, gökyüzüne merhaba dersin.
Özlem ERKAPLAN