Yeniden rüzgarında savur beni aşk

Gideceksen hiç gelme diyorsun. Hiç birimiz kalıcı değiliz ki bu yolda. İplerimiz aşkın elinde, aşkın hamuru yalnızlık ile yoğrulmuş daima.

Garip bir yoldan geçiyorum bu aralar, nereye varacağı belirsiz. Ama yol boyu sen olduğun aşikar. Belkide sen diye çıktığım bu yolculuk, kendimi bulmak içindir. Ne biliyorsun, belki de kedimde seni görmek içindir. Aynaya baktığımda gördüğüm sen gibidir.

Yoruldum, sonu yazılmamış hayallerin peşinde koşmaktan. Bir yorgunluk kahvesi içip dinlenmek, isterdim dizlerinde. Kahvenin tadı o kadar güzel olur ki belki bir tane daha içeriz birlikte.

Bana yer aç koynundan bu ömrümün yorgunluğunu, yanında atmak istiyorum. Izdırabsız gecelerde sesinle uyumak istiyorum. Bana yer aç yüreğinde usulca gelip yerleşmek istiyorum. Merak etme yormadan seni, bir ömür kalmak istiyorumm.

Yeniden rüzgarında savur beni aşk, bu yalnızlık adasından kaçmak istiyorum. Tüm umutsuzluklarımı burada bıarakıp, yaktığım gemilerin yerine yenisini inşa edip, yelkenlerimde bitmez rüzgarlar, yeniden aşka varmak istiyorumm.

Ah kalbim, ben senden neler çektim. Uslanmak istiyorum ama olmuyor. Gerçek aşkı bulmadan kalbim durmayacağını söylüyor.