Yıkıldı gitti...

Belliydi…

İlk günden belliydi de biz bu kadar olacağını bilemedik…

İlk gün “Biz bu milletvekili lojmanlarında oturmayacağız” diyerek, geriye doğru bütün değerleri yok etmeye başladıklarını bilmeliydik…

Yine ayni şekilde memleketi parsel parsel (kendi deyimleri ile) pazarlayacaklarını bilmeliydik…

Bilemedik…

Geçmiş değerlerinizi silmek için ellerinden geleni arkalarına koymadılar…

Memleketi “Parselleyip” pazarladılar…

Hani evinizin içinde veya yakınınızda bir hastanız vardır. Gözünüzün önünde her gün azar azar eriyip gider ve sizin elinizden hiç hem de hiçbir şey gelmez...

Düşünür durursunuz “Şart mıydı böyle olması” diye. Ama elinizden bir şey gelmez…

İşte AKP iktidarının ilk günü yaptığı uygulama…

O zaman Başbakan, henüz Başbakan olamamıştı. Seçilen milletvekillerini biraya topladı ve talimatını verdi.

“Milletvekili lojmanlarında oturulmayacak. Oturanlar da çıkacak…”

Yeni seçilenler “Nasıl olsa oturacak yerimiz var” diye Ankara’ya gelmişlerdi. Ama iştahları kursaklarında kaldı.

Sadece “Millete yakın” görünme uğruna hem tarihi ham de maddi değeri olan koskoca siteyi bir anda yok etti gitti.

Aslında orada da halkın arasında olunurdu. Kaldırdın giriş nizamiyesini, koruma kalkanını, al sana bir mahalle…

Ama hayır…

Kendileri geçmişi “Yok etmeyi” ve ülkeyi “Pazarlamayı” kafaya koymuşlar bir kere. İlk ve kolayca başlanacak yer de “Milletvekili lojmanları” olmasından daha doğal ne olabilir ki?

Hem “Manevi” değeri bakımından hem de “Maddi” değeri bakımından, gelecek için mesaj verilecek uygulama…

Ama anlayamadık…

O günden bu güne gözümün önünde eriyip giden hasta gibi, lojmanlar da gitti ve en son bina da işte böyle yıkıldı…

Benim objektifimden “Son kalan” evin yıkılışının görüntüsü.

Seyretmek kolay olmadı, tam dört buçuk yılda bitirdiler… Azar azar… İşkence ederek…

Bu 19 Mayıs’ta da en sonuncusu işte…

19 MAYIS 2007

Fotoğraf: Benim objektifimden görüntülediğim…