Yıllar sonra

gittiğin gün yağmur vardı kaldırımlardaki kokun silindi yüreğimden

son bakışındaki iki çiğ damlası düşerken yaprak misali gözlerinden

ve rüzgar saçlarınla dans ederken

denizlerin bir adım,

dağların bir karış olduğunu seninle görmüşken

gittin

yokluğunda üşüyor bedenim

üşüyor düşlerim

buğulu camdaki adın siliniyor sinsice,

gidişindeki ihanetin sebebi neydi diye

yıllar sonra bu kuytu köşede işin ne

beni sattığın gibi tenini mi satmaktasın yine

düşündüm de,

tüm acılarına meydan okuduğum,

serseri sevdamın yıkılışı...

gözlerimin önünde bu kadar basit mi olmalıydı?

kader değip sineye çekmek mi?

yoksa suratına tükürüp çekip gitmek mi?

bilmiyorum...

yıllar sonra böyle mi karşılamalıydın beni,

vurgun yemiş gözlerinle böyle mi bakmalıydın,

anladım ki;

yıkılmış bir çınardı bu sevda!

artık katıksızım

yorgunum

yanlızım

belgin doruk ayhan ışık misali

pembe panjurlu düşlerim de yok

sen de yoksun

git bakalım kim saklar seni yüreğinde

bir kanguru yavrusu gibi yıllarca taşımıştım seni bedenimde

şimdi yoksul aşkımın peşinde

EREN

23 AĞUSTOS 2003