Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

09 Ağustos '09

 
Kategori
Mizah
 

Yoğurt kara. Kar siyah

Yoğurt kara. Kar siyah
 

Bu resmin, bu yazı ile ilgisi yok. Güzel bir şeyler olsun dedim.


Kürt sorunu, Kürt açılımı, PKK, AKP, bunlar hakkında yazmaktan usanç geldi. Bu arada, AKP yi yanlış vurguladık, AK, bitişik, P, ayrı olacak. AK PARTİ. Adalet ve Kalkınmadan vaz geçildi. İkiside terso gitti. Ne adaleti, ne kalkınmayı bulabildik. Şimdi AK oldu. Bir zaman sonra, yoğurt kararır, gökten siyah kar yağar, akı da kaybederiz.

Bu gün, geyik muhabbeti yapalım, laf ola, torba dola, maksat muhabbet cinsinden bir şeyler yazalım, demiştim, AKP, deyince dayanamadım, kaptırdım. Siyaset zaten tıkandı. Kimse bir şey üretemiyor. İktidar da, muhalefet de, medya da, işi oluruna bıraktı. Bekleyelim, görelim. İnsanlar zaten sıcaktan pelteleşmişler. Sabredeceğiz. Sabır taşı çatlayıncaya kadar.

Eskiden, ramazan ayında, zenginler, garibanlardan birkaç kişiyi, iftar sofralarına davet ederlermiş. Yedirir, içirir, giderken de, üst, baş cinsinden, hediyeler verirlermiş. Şimdilerde böylesi insanca şeyler kalmadı. İşte böyle bir davette, iftar açılıyor. Sofrada, dumanı tüten tarhana çorbası var. Davetlilerden biri, kaşığı daldırmış, üflemeden ağzına götürmüş. Sıcak çorba, dilini, damağını adeta haşlamış. Garban tavanlara bakar olmuş. Ev sahibi durumu anlamış ve sormuş: Hayrola efendi, bir şeymi oldu? Garibanın gözü hala yukarılarda. Şey, merak ettimde, bu konağı kaça yaptırdınız? Ev sahibi cevap vermiş: İki üfürük ve bir sabıra.

Kürtler arasında, kan davaları ünlüdür. Bu konuda, diziler, filmler yapılmıştır. İşte böyle, kan davası güdenlerden biri, köy kahvesine gelmiş. Oturmuş. Çayını höpürdetirken demişki: - Bilirmisiz ne oldi, bu gün odun kesmek için, dağa çıkmıştım. Bir baktım, aşağıdaki dere yatağında bizim kan davalımız. Ölen eşşeğinin başında, ağlayıp durir. - Ee, keleşi çekip vursaydınya. - Çektim, çekmesine de, vuramadım. -Ula niyeki. - Düşündüm, bir günde, bir evden, iki cenaze çıkmasın dedim.( Bu, bir fıkradır. Temel fıkraları gibi.)

Adam ölmüş. Komşusu taziyeye gelmiş. Bir bakmış, tandırın kenarında ekmekler yığılı, duvarda hevenk, hevenk soğanlar asılı. Ölen adamın karısına demişki: Başın sağ olsun. Soğani var. Ekmegi de var. Niye öldü ki?
 
Toplam blog
: 820
: 326
Kayıt tarihi
: 02.10.08
 
 

Nerede, nasıl, ne zaman, umursamıyorum. Bir şekilde dünyadayım, yaşıyorum. Hayatı seviyorum. Tanr..