Yüzyıllardır insanoğlu yeni yıllardan medet umdu.

Yeni yıllara; yenilikler katmak, hiç aklına gelmeden.

İnsanoğlunun dikkatinden kaçan...

Bol keseden, bedavaya ödüller dağıtmaktan, çoktan vazgeçti yıllar…

Artık akıllandılar.

İnsanoğlunun verdikleri sözlere inanmıyorlar.

Boşa harcanan, tarihin bir köşesine fırlatılıp atılan eski yıllar: Torunlarını yeterince uyarıyorlar artık…

Ayağına kırmızı don geçirerek; bir elinde bade, diğer el badenin belinde; feri kaymış gözlerle, atmosferin bağrını havai fişeklerle deşmeye çalışarak; yeni gelene hoş geldin demeye çalışmak…

Yeni gelenin tepesinin tasını attırmaya yeter de artar bile…

Vereceği varsa da vermez.

O yüzden 2011 den bir şeyler ummak yerine ona; unutulması imkânsız güzellikler vererek; İki bin on birin kendisine ve atalarına birikmiş borçlarımızı ödesek.

Elleri, tarih sayfaları güzelliklerle dolu 2011 yılını vakti geldiğinde uğurlayabilsek…

Beğenmeyip eleştirdiğimiz dünyadaki tüm siyasilerin aksine; barış huzur uğruna, kendi çevremizdeki gerginliklere gerçekten son vermek için çaba harcasak…

Komşumuzun beslediği kediyi köpeği bahane etmeden sadede gelip esas sıkıntımızı dile getirebilsek…

Fuzuli yere dilimizi tüketmek yerine; elimizi hayırlı işlere uzatabilsek…

2011 İyi niyetlerimizi görmezden gelecek değil elbette…

Hak ettiğimiz ödüllerimizi ayaklarımızın altına serecektir mutlaka…

Dağarcığındaki güzellikleri bizden neden kaçırsın; giderken alıp götürse kimin işine yarayacak?

2011 Yılında yine de bir isteğim olacak; yaptığım yapacağım hatalardan; yaptığımız yapacak olduklarımız olumsuzluklardan bir şeyler öğrenip insan olma yolunda ilerleyebilmemiz için yardımcı olmasını…

Evrenin Yüce yaratıcısından yürekten diliyorum.

6. Ocak 2011 Perşembe

Alev Meisel/İzmir