Zaman ömrümüzden bir yılı daha yedi.

Zaman, ömrümüzden bir yılı daha yedi.

Buruk bir hüzün kapladı yüreğimi takvimler bana bir seneyi Milliyet Blog da bitirdiğimi söylüyordu…

Gene geçmişti ömrümüzden kocaman bir yıl daha. Duygulandım, gözlerimde bir yılı geçirdim.

Başladığımdaki heyecan geldi gözlerimin önüne, sevdiklerim, ayrı düştüklerim, yeni tanıştığım insanlar vardı.

Özlem vardı yüreğimde, özlediklerim vardı.

Hiç gelemeyecek beklenenler vardı…

Yazıların her birinde ayrı bir duygu, ayrı bir bakış açısı, ayrı bir ben vardı…

Yeri geldiğinde beraber ağladık,

Yeri geldi beraber sevindik,

Yeri geldi de beraber tepki gösterdik.

Yeni arkadaşlar edindim blog sayesinde, bir yılda insanın hayatına ne kadar arkadaş girebilir diye düşündüm. Ben sayamıyorum…

Yokluğumuz fark edildiğinde mesajlar yollandı ‘nerelerdesin’ diye,

Aynı duyguyu yaşayanlar yorum yağdırdılar,

Toplantılar düzenlendi; birbirlerini daha iyi tanımak için, daha bir kaynaşmak, daha bir anlamak için…

Sırlarımızı paylaştığımız dostluklar oluştu…

Öyle oldu, böyle oldu, bir yılım da doldu…

Aksa da yüreğime hasret yağmurları ben yine buradayım yine yazılarımdayım…

Blog arkadaşlarıma ve beni yalnız bırakmayan sevgili dostlarıma sevgilerimle…

(Geçtiğimiz bir yılda okulum ve işim yüzünden fazla yazı yazamamış olsam da aklımın ve kalbimin birleşme noktasında, her zaman sizinle birlikte ve tabiî ki de MİLLİYET BLOG da olacağım.)