Zamanın elinden tutmak- 2/uyumadım

“Zamanın Elinden Tutmak” adlı kitabı, edindiğim 1984’ten beri; hiç uyumadan hep tekrar ettiğim Nebî Hazrî’nin şiirini, sizinle paylaşma sözümü yerine getiriyorum, bugün. Bu arada 84-85-86-87-88 yıllarında Beytepe otobüslerine binip de, Hacettepe Hastanesinden Beytepe kampüsüne kadar kırk beş dakikalık o kısacık yolda, "her ahlıma düşende"; bu şiiri benden dinlemek zorunda kalan yirmi beş yıllık arkadaşlarımın şiiri yazdığımı görmemelerini diliyorum… Yoksa bana “Sen başka bir şey bilmez misin, balaca?” demelerinden korkuyorum…

Fakat, “yıllarımın ezberi”, aynen şöyle:

“YUHUDA(*)

Men qördüm ölümü bu géce yarı

Kördüm buz élini qélbime atır

Soğuk gılıncının parıltıları

Yene de közümün garşısındadır

Keçti kar layları Kazbek Dagı’ndan

Sandım el ayagım olup tamam buz

Ölümü o gadar kördüm yahından

Sıfatı yadımda kalmadı efsûs

“Dedim bah dagların ésir küleyi

Güneşe hayat vérir şafahlarıyle

Birce hâhişim var, ölüm ölmeyi

Güneşli günlerde gadagan éyle

Gürleyen çayların umman çagında

Oyanır dagları oyadan insan

İnsaf mı baharın oglan çagında

Köz yumup köç etsin dünyadan insan”

Birden üreyimden qetti geder gam

Yuhuda bildim ki

Men hele sagam

Yuhuda bildim ki, yuhu görürem

Yuhuda sévindim, yaşayacagam

Oyandım, ayrıldıh ölüm de men de

Düşündüm, béynimde fiqir min âlem

Kâş bir gün dorgudan ölüm gelende

Men ilé bileydim yuhu körürem”

Nebî Hazrî

(*)Şiirde birebir transkripsiyon yapmadım. Elimin altındaki klavyemden, tanıyabildiğim, söyleyişe yakın harf kullanmaya çalıştım.)

“uyanık” kelimeler:

Yuhu: rüya, uyku

Lay; kar tanesi, serpintisi

Yad: hatıra

Efsûs: ne yazık ki

Külek: rüzgar

Hâhiş: istek

Gadagan eyle: yasakla

Fiqir/fikir: düşünce

Kâş: Keşke

Kâş, bu şiiri her okuyuşumda içimden geçen ve dağları yerinden oynatacak coşkumu size tarif edebilsem… Tek düşüncemi söylüyorum ben; bu şiirle hayatın “bir rüya olduğunu” ya da ”bir rüya olmadığını” hep yeniden hatırlıyorum. Ya güzel bir rüya görüp de hayra yormak için tatlı bir uykudayım her daim; ya da korkulu rüya görmektense “uyanık” kalmayı tercih ediyorum, fikrimce. Fakat “bu şiir” beni uyutmadı, “uyumadım”. Şiirin binlerce yorumunu okuyucuya bırakırken; “okuyabilene” güneşli günler, aydınlık ömürler diliyorum…