İstediğim ve Özlediğim...

Salsam kendimi şöyle... Yamaçları dik kendi uçurumumdan aşağılara… Duygu, özlem ve deneyimlerimin ilmikleriyle örülü bir yamaç paraşütüyle…

Boy 1.79, kilo 94, yaş 46, ruh ise 68.

İsterim ki boyum ve kilom da 'o ruh' ile eşit ölçülerde olsun. Hepsi 68... Boy oldukça kısalsa da! O ruha çoğunlukla 'tuz ruhu' gözüyle bakılsa da! İlerici, devrimci, insancıl, özgür, bağımsız bilim ve sanatı baş tacı eden, çevreci ve genç bir ruh...

Düşündümde... Adeta kör bir karanlığın içinde ışıksız kalan ruhlar gibi ne zamandır kimse d-evrim'den bahsetmiyor! Fiziksel fakirliklerle bir şekilde baş edilebilir. Ama bu durum bedeli çok ağır olan bir 'ütopya fakirliği'dir. Düşünen, bilinçli insan ütopyasız yapamaz, çıldırabilir! Bir de bakarsınız ki, kısa bir süre sonra bu boşluğu 'din' ya da 'gündelik faşizm' doldurabilir. Ya da en azından 'mülkiyet ve tüketim arsızlığı' o boşluğu tıkayabilir.

Haydi, o artık çok zor dediniz...O zaman en azından üçü de 78 olsun. O da bir ruh. Ona da razıyım.

Düşünceler yerine zihinde, ben uçuşuyum istedim masmavi göklerde. Belki de 'ütopya' saklanmıştır oralarda bir yerde.

Bembeyaz bulutların hemen altında süzülerek ve deneyimlerin kartal kanatlarından güç alıp özgürleşerek hafiflesem...

Meraklı, masum ve heyecanlı çocuk bakışlarına mazhar hatta onlara 'idol' olabilsem.

Öyle 31. Simurg gibi (1) aşamasam da Kaf Dağı'nın ardındaki tüm engelleri ve ulaşamasam da bilgi ve sırların kökenine... Keyifle inerken yere, ellerimle uzanabilsem Süreya’nın 'uçurumda açan çiçek'lerine (2)…Bir çırpıda kökleriyle alıp onları yerlerinden ve ekebilsem yeniden düz, geniş ve bakımlı bahçelere...

O arada İlhan’ın ‘sevdaya dâhil olan ayrılıklarını’ da yeniden, bir güzel birleştirebilsem…(3) Onları da kendim gibi u-mutlu ve özgür kılabilsem... İnsanlığa dair güzel düşünce ve fikirler de nihayetinde birer sevdadır.

Ardından da büyük işler başarmış bir kahraman -ya da çağdaş bir şövalye- edasıyla sevgilimin ve gençlik ideallerimin karşısına dikilebilsem! Suyu arı, duru ve berrak olan estetik pınarının, huzur adası sevgilimin, ince fikrimin, hüzün ve masumiyet kumsalı kıyılarına inebilsem...

Bir dahaki seferde birlikte havalanabilmek üzere...

Yeni, masmavi, özgür ve u-mutlu ufuklara,

Selam olsun tüm onurlu sevgilere, fikirlere ve sevgime!

Gelin...Hep birlikte havalanalım isterim, gökyüzünü hep birlikte kaplayalım, ütopyalarımızı da yeniden yakalayalım. Yabancılaştığımız bu topraklarda...(4)

Blognot:

(1) Farscası 'Simurg' olan, 'Otuz kus' efsanesi. Batı'da 'Phoenix', Orta-Dogu'da 'Anka' da denilen ve bilinen bir efsane. Bu efsaneye göre, kuşlar ülkesinin bütün kuşları Kaf Dağı'nın ardında kaybolan bilge önderleri, padişahları Simurg'u bulmak için yola çıkarlar. Yolculuk hem çok uzun hem de çok zorludur. İsteği, sabrı ve direnme gücü az olanlarla dünyevi nimetlere takılanlar yolda birer birer vazgeçip ayrılırlar. Kafdağı'na varanların önünde ise hepsi birbirinden çetin yedi vadi uzanmaktadır. Bunlar; istek, aşk, marifet, kanaatkarlık, tevhid (birlik)-yalnızlık, hayret ve yokluk vadileridir. Yedi vadiyi de aşabilen otuz kuşu ise Simurg yerine büyük bir süpriz beklemektedir. Simurg kendileridir! (Eser: 'Mantıkut-Tayr', Ferüdüddin Attar,1120, Nişabur.)

(2) " Divan, Nazım Hikmet, İkinci Yeni / Kaç gündür adını düşünüyorum / Ne demiş uçurumda açan çiçek / Yurdumsun ey uçurum ..." Cemal Süreya.

(3)"...Gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar yaseminler unutulmuş / Tedirgin gülümser / Çünkü ayrılık da sevdaya dahil çünkü ayrılanlar hala sevgili / Hiç bir anı tek başına yaşayamazlar / Her an ötekisiyle birlikte herşey onunla ilgili..." Atilla İlhan.

(4) Bu konuda yeni ve güzel bir roman için bkz.: Mahir Öztaş, 'Koparıldığımız Topraklar', Yapı Kredi Yay., Ocak 2009. İst.