Mart ayının ikinci günü – Pazar. Sabah erken uyandım.Gün ışınmamıştı henüz. Dışarıya baktığımda hüzünlü bir manzara vardı. Bulutlar kurşun renginde - elimi uzatsam dokunacaktım sanki- o kadar yakı..
Geçen gün küçük bir öykü okudum diş fırçası ile ilgili. Bir arkadaşım yazmıştı. Çok güzeldi. Buradan Ona tekrar çok teşekkür etmek istiyorum. Bu satırları yazabilmemde kendisinin çok büyük payı vardır..
Son günlerde bu büyük burun meselesi aklımı kurcaladı. Cumartesi akşamı pek sevimsiz, misafirlerim, bunları düşündürttü bana. Küçük görümcem ve ailesi bizdeydi.Yalova’da oturuyorlar. Şehirlerara..
Polisler, Türk isimli kimliklerimizi aldılar, tekrar iyi akşamlar dilediler ve çıktılar.Bir sorun çıkarmamıştık, kuzu kuzu vermiştik kimliklerimizi.İçim içime sığmıyordu. Elimizde birer..
Türkiye….Görebilmek, en büyük hayallerimden biriydi. Hiç olmazsa tek günlüğüne.Türkiye’nin vatandaşı olarak yaşamak….işte bu hayallerimde bile yoktu.Çok imkansız gibi görünüyordu.Bulg..
Doğduğum ve büyüdüğüm şehir Kırcali, Bulgaristan. Yıl 1964..Kaderin bir oyunu. Türk olarak geldim dünyaya fakat Türkiye ile ilgili hiçbir şey bilmiyordum.Bir kartpostal bile hatırlamıyorum. O..
İnsanın yazması kolay iş değil: Nasıl yapmalı da kendini beğenmiş görünmemeli, okuru sıkmamalı? Türkçe yazmak! Bunu bir yıl öncesine kadar hiç denememiştim, düşünmemiştim bile. Hayatımda birka..
Bugün günlerden Pazar. Koltuğumda oturmuş kitap okuyorum. Okumasına okuyorum ama dikkatimi tamamen elimdeki kitaba veremediğimi de hissediyorum. Sürükleyip, sayfaların derinliklerine götü..
Arabada, radyodan gelen müzik hakim. Sabah saatleri ve ben iş yerime gidiyorum - genelde kocam bırakıyor. Ağzımı bıçak açmıyor. Yorgunum. Konuşacak halim yok.Sabahları uyanmak değil de yataktan çıkma..
Dokuz, on yaşlarında olmalıydım. Bir gün babamın okuluna gittim. Nedenini hatırlamıyorum. Babamla birlikte öğretmenler odasına girdik. Birkaç öğretmen vardı, boş dersleri olmalıydı.Biraz sohbet ..