Blog, blog... Aman blog, canım blog, gönlümün sultanı blog. Nasıl yazsam, nasıl söylesem, kimlere dert yansam? Seni ilk gördüğüm günden beri yüreğimde bir ateş döner dururum. Bir blog derim ağzım..
Karanlık bir çukurun içinde yaşayan karanlık insanlar topluluğu...Beyazlar giymiş insanları çamurlu elleriyle çukurun dibine çekmek için eteklerine yapışıyorlar... Harmanlanmış, dağılmış hayatlarının..
Evet bildiniz 200. blogu yazıyorum ve bu sefer sayıyı kaçırmadım. Arada bir böyle yıldönümü gibi yazılarda hep kendimi eleştiriyorum. Bu sefer herkesi eleştireceğim. Yazmanın benim için önemini biliyo..
Kollarını şöyle kartal gibi açarak piste bir giriş yaptı. Resmen büyülendim. Kadir inanır geldi zannettim. Güzel bir edayla misket oynadı. Arkasından atabarı, arkasından halay, arkasından ankara hav..
Askere uğurlayacağız iki gün sonra. Herkes birşeyler söylüyor. Kına yakalım, eğlence yapalım, yolcu edelim....''Kimseyi istemem, ben kendim giderim'' dedi . Zaten çocukluğundan beri sevmez böyle şey..
Arkadaşlar neler oluyor??? Dört beş gündür sürekli blog yazılarını okuyorum. Çok ilginçtir sadece okuyup geçiyorum. Neden derseniz bir durgunluk var sanki. Önceden aldığım hazzı alamaz oldum milliyet ..
Şeker kız kendi'nin sapsarı saçları ve kocaman mavi gözleri beni kendisine hayran bırakmaya yetmişti. Henüz okuma bilmiyordum. Resimlerine bakar, defalarca yazılarını anneme okuturdum. Kafama iyice y..
Hep sordular bana '' Ebru, sen bunları nasıl yazıyorsun? ''Çok şaşırırdım her defasında ve garip garip bakardım yüzlerine. Çünkü herkesin istediği zaman çok güzel yazabildiğini sanırdım. Bu soru bana..
Sıfır noktasında dimdik ayaktayım.... Koca bir dağın, koca bir kayasının üstünde zirvede... Uçuşan saçlarıma, kartal gözlerim kısılarak yön veriyor... Ayaz yanımdan geçerken, rüzgar serinletircesin..
Korkarak pikniğe gittik bugün...Öğretmenimiz kesinlikle yanından ayrılmamamızı tembihledi. Hiç ağaç yok. Her yer bozkır, tepe, dağ...Onun için mi bu kadar kolay vuruluyor asker abiler??Dersteyiz..