Yağmurun sesiyle paylaşıyorum anlamlı, anlamsız biriktirdiklerimi.Yağmurun sesiyle dönüyorum hücreme.Bütün varoluşlar yağmurun sesinde saklı.Bütün ilahi yaradılışlar.Toprak kokusunun b..
Bir andı dünyaya gözümü açtığım, karşımda o vardı onunla yoğruldum hayatta o vardı her yeni başlangıcımda.Sanki benim için gelmişti dünyaya, beni koruyup kollamak, beni büyütmek, beni korkular..
Saklı ve bulunamamış bir kitap gibiydi gözleri. Dünya kadar özgür, başına buyruk sanki rüzgarlar kadar savruluyordu durmadan. Herşey vardı yüzünde. Her anı yaşamış olmanın verdiği o umursamaz tavır. ..
Bir zaman iki kişi için bu kadar kısa ve unutulmaz olabilir miydi?Kız... Yaşamının en hızlı zamanlarındaydı. Uyandığında gözlerini açtığı dünyaya koşarak başlıyordu her an için. Ama aynı zamanda ü..
Ne suçu var o insanların, ne günahı...Yaşamak suç mu, günah mı?Hain pusular dönüyor etraflarında.Nereden bilecek o küçük çocuk bunları.Masum yüzlü, sarı saçlı, hayatı tanımadan nam..
Bugün karar verdim hatta bu sabah kendim için yaşamaya... Şöyle ayaklarımı uzatıp kendim için dinlenmeye. Hazır bugün de Pazar kafama eseni yapacağım.Düşündüm de ben başkaları olmuşum, başkaları ..
Negatif enerji. Sanırım benim için tam olarak tanımı buydu. Bazı insanların bakışlarından bile anlaşılabiliyor bu. Ve ben insanların böyle olmasını anlayamıyorum. "Nedeni ne acaba?" diye merak etm..
Kadın çaresizlik satıyordu umarsızca, çaresizlik tohumları insanların üzerlerindeydi... Gerçekti bu! bir tiyatro sahnesi değil. Çare dilenen çaresizlik alıyordu durmadan... Çelişkiler yumağı bedenleri..
Bazen yalnız kalırız ya da biz öyle sanırız. Zamanın geçiciliği, hayatın önümüz sıra akıp gitmesi bizi anlamını sorgulamaya başladığımız anlara götürür... Bir şeyleri kafamıza takarız, ufak şeyler can..
İşte sığınağıma döndüm, odama... Burası benim kendimi bazı şeylerden soyutladığım, adını koyamadığım duygularımın paylaşılış yeri... Kaçış yeri de olabilir... Hatalardan, insanlardan, kendime koyd..