İnsanoğlu en çok bilmediği şeylerden korkarmış. Ne dersiniz o zaman bu kadar korkak bir millet oluşumuz cahilliğimizden mi? “İnsan gibi yaşamak iyiden iyiye zorlaştı bu ülkede artık.“çok sık duyar old..
Hayatındaki yerine değil gözündeki değerine bakmalı bazı şeylerin! Bir senenin daha sonuna gelmişken toplarken odamı bunu daha iyi anladım galiba. Düzenim bozulmasın diye yerini hiç değiştirmediğ..
Eskiden bir Ayşegül serisi vardı bilir misiniz? Ayşegül orda, Ayşegül burada, Ayşegül şunla, Ayşegül bunla… hayatımız Ayşegül olmuştu. Hani gazete verirdi o kitapları. Benim çocuk olduğum yıllar he..
Zor bazen hayatı tanımlamak. Bir karar vermek zorunda kalmak. Eşiklerde durmak çok zor. Kırmızı mı yoksa mavi kabloyu mu keseceğini bilmeden olası bir patlamanın eşiğinde durmak; Patlasa enkaza dönece..
Küçük, soğuk, geçici, aidiyetsiz otel odaları barınıdırır kocaman anıları ve olur anı parçaları, geçmiş kırıntıları! Otel odaları benim olmayan ama en benimle başabaşa olduğum metrekareler. ..
Balkon! yazın habercisi güzel balkon! Ailem, memleketim, buz gibi karpuz ve balkon! Çayım, defterim, kalemim ve balkon! Yaz geldi geleli huzuruna çıkmamıştım. Şöyle gökyüzüne nazır..
Bir çift sarı kazak düştü aklıma, bir karaköy vapurunda! Bir çift sarı kazak! Dört bir yandan kuşanmışken yeditepeyi, bir akbil parasına akşam sefasında, son karaköy vapurunda! Bir çift s..
Hikayesinden ibarettir insan dediğin. Her insan bir dünya, her dünyada ise ayrı bir hikaye mevcut. Nereye gidersen git, çıkar karşına ayrı bir hikaye. Biz insan evladı düştük düşeli dünya denen bu f..
Zaman çıgınlar gibi akıp gidiyor. Hayat kimseyi beklemiyor. Biz de çıldırmış gibi pervasızca akıp gidiyoruz zamanın içinde. Hayatın ne demek olduğunu bile kavrayamadan, 5 şıktan ibaret hayatlarımızı ..
Sabahın dokuzu.galata köprüsünün altında oturuyorum. Bir başımayım. Bir şu dumanlı başım bir de kadim dostum istanbulum… Günün ilk ışıkları yüzümü aydınlatıyor. Beni ısıtmaya yetmiyor aralık başında ı..