Ahmet YILMAZ

Ne yazık ki, bir bayrama daha yine zorluklar ve darlıklar içinde giriyoruz. Daha iyi bir gelecek umudumuz, hep başka baharlara kalıyor. Birbirimize, dolayısıyla kendimize yaptığımız kötülüklerin farkında değiliz. Bir kenetlenebilsek, bir güç olabilsek, bir yumruk haline gelebilsek, gücümüzün önünde kimse duramaz. Bunu bilenler, bizi bölüp parçalamak için bıkıp usanmadan çalışıyorlar. Yılda iki kez de olsa “BAYRAM” imdadımıza yetişip bizi bir araya getirmeyi başarıyor. İnatla bağlarımızı güçlendirelim, birbirimize sevgimizi ve saygımızı artıralım. Birbirimizi anlayalım, dinleyelim, birbirimizi hoş görelim. Gerilimlerden elimizde ne kaldı, ne kazandık? Düşünelim, sorgulayalım, İyilikleri, güzellikleri yayalım, kötülüklere engel olalım. Hep beraber, bütün gücümüzle… Bu dünyada hepimize yetecek kadar her şey var. Yeter ki hep almak yerine biraz da vermeyi, paylaşmayı öğrenelim... “Eskiden insanlar şöyle yaparlardı, böyle yaparlardı” demek yerine, biz öyle yapalım... Hepimize iyi bayramlar.

Ahmet YILMAZ

Milletçe ortak sevinçlerimizi paylaşabileceğimiz özel günlerdir bayramlar… Müşterek duygularımız çoğaldıkça ve bu duygulara biz de yürekten katıldıkça, gerçek bir millet olabiliriz. İliklerimize kadar bütün benliğimizde hissetmezsek bayramın tadını çıkaramayız ki… Bizi, bize bağlayan ve sayıları artık oldukça azalan ortak değerlerimizi yıpratmak yerine, birbirimize yardımcı olacak değerler yaratmaya gayret etmeliyiz. Bu duygularla bayramınızı kutluyor, size, ailenize ve bütün milletimize bayram tadında ve güzelliğinde bir hayat diliyorum.. Selam ve saygılarımla…

fatma dalay

Sizin yazdığınız bu hikayesi yıllar önce babam bana anlatmıştı. Ben de tam olarak hatırlayamıyordum. Bir haftadır bu hikayenin nasıl olduğunu düşünüyordum. Blogunuzda karşıma çıktı. Ben de küçük bir söz eklemek isterim. Gerçek dostlar ay ışığına benzer. karanlık çökünce gözükürler. Saygılarımla

CEVAP

Ne güzel size dostluğu anlatan bir babaya sahip olmak...dosta sahip olmak..