ABD ve Rusya gibi dünya devlerine kafa tuttukça büyüyoruz sanki

Hay Allah işin sırrı buradaymış meğer. “Ecevit Bush’un karşısında iki büklüm oturdu, Erdoğan Obama’nın yanında kral gibiydi” iddiası eğer doğruysa meğer geçmişteki ezikliğimiz bundanmış!

Son zamanlarda yüksekten uçmaya başladık. Bu uçmalar züğürdün ağaya resti gibi diyeceğiz ama sanki ciddiye alınıyoruz. İşe yaradığımız ya da belki gerekli olduğumuz için bize “ağam sensin” diyor olabilirler ama öte yandan diğer bazı ülkelerin ülkemize karşı davranışı da değişti sanki.

Bu, gerçek bir değişiklik mi bilemeyiz; ancak ülkemizin şu an ki profiline göre dünyanın bize gösterdiği bu ilgi tuhaf. Terörle boğuşan, demokrasi sorunlu ve Afrika kabile devletleri gibi bir gecede darbe yapılabilen bir ülkeye bu kadar ilgi insanı şaşırtıyor.

Sanki sadece ilgi değil başka şeyler de var, büyümeden gelişmeden büyük devlet oluyoruz. Bu nasıl oluyor anlamıyorum. Ülkenizi Ay’a götürmeden nasıl Obama oluyorsunuz. Bence biz ileri gitmiyoruz, dünya geri gidiyor.

Darbeyle demokrasi arasında kalmış bir ülkeye koskoca ABD’nin dışişleri bakanı koşarak geliyor. Ortada gerçekten bir başarı var mı yoksa kandırılıyor muyuz?