Atatürk Ölmedi, Kaçın Hainler

10 Kasım 1938 günü Türk Milletini derin yaralayan, bir parçasını kopartan o vahim olay gerçekleşti. Atatürk bedensel olarak vefat etmişti. Bedeni artık kara toprakta yerini alacaktı. Fakat ruhu bir bedene sığmayacak kadar hür, bir bedene sığmayacak kadar asiydi. Türk Milleti bunun bilinciyle Atasını hep yaşattı, onun ruhuyla hareket etti, onun ruhuyla medeniyet çizgisine ulaştı. Atatürk ileri görüşü sayesinde o günlerde, bugünlerimiz hakkında bilgiler verdi ve bu bilgiler doğrultusunda görevler verdi bizlere.

“Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!”

Gençliğe Hitabe

Bu görev nesilden nesile geçmiş ve bugünlerimize ulaşmıştır. Fakat geçen yıllar içerisinde bazı çatlaklar, bazı kopmalar başlamıştır. Bu kopmalar genellikle zayıf karakterli ve zaten hiçbir zaman kurtarılamamış kişiler içinde olmuştur. Atamızın vefatı üzerinden yıllar yıllar geçmiş, iktidarlar değişmiş, darbeler olmuş, idamlar olmuş ama Atamızın vefatından sonra huzur’a erememiş bazı kişiler. Hazmetmek zor gelmiş, bir Milletin manda ve himaye kabul etmeden, tırnaklarıyla bu coğrafya da hayat bulmasına. Atamızın bedenen ölümünü fırsat bilip, ruhunu unutturmaya çalışmışlar diyar diyar gezerek Ülkemizde. Bakmışlar konuşmayla kandırılamıyor bu Millet, bari zayıf karakterlileri satın alalım demişler. Binbir dümenle, binbir üç kağıtla rantlar elde edilerek paralar, yardım adı altında rüşvetler dağıtılmış. Atasına ölümüne bağlı halktan toplanan paralarla, rejim karşıtı olması için zayıf karakterlilere dağıtımlar gerçekleşmiş. Atamız unutturulmaya, bize armağan ettiği Cumhuriyet ve bir çok devrim yokedilmeye çalışılmış. Gençlerin beyni yıkanarak bilinçsiz, fikirsiz saksılara dönüştürülmeye başlanmış.

İşte bu noktada Atamıza ve atamızın mirasına daha çok sarılmanın, daha içten hareket etmenin vaktinin geldiğini göstermektedir tarih. Üç’e beş’e tamah edenlerin aslında neyi neye karşılık verdiklerini göstermenin zamanıdır. Bugün 10 Kasım, Atamızın bedeninin aramızdan ayrılışının 71. Yılı, saat 09:05’de her yıl olduğu gibi yine 1 dakikalık saygı duruşu için insanlar sokaklarda, evlerde, iş yerlerinde, okullarda, devlet dairelerinde bulundular, kornalara basıldı, hüzün ve göz yaşları oldu demek isterdim. Fakat böyle olmadı. Ben saygı durşundayken caddeden umarsız, sorumsuz bir çok kişi yüzümüze bile bakmadan geçti, bir kaç araç kornalarına basarken, her zaman yerli yersiz kornayla taciz eden bir çok araç sürücüsü tepkisiz kaldı. Saygısını göstermeyen bu kişiler, susturulmuş, bastırılmış, korkutulmuş kişiler mi, yoksa satın alınan zayıf karakterliler mi? Anlayamadım, anlayamadık.

Bir Millet ki, yapılan iyilik ve kötülüğü hiç bir zaman unutmayan, bir Millet ki, bu vatanı kurtarmak için dil , din, ırk gözetmeden omuz omuza Atasıyla hiçbir açılım istemeden, beklemeden savaşmış ve bir Millet ki Cumhuriyeti’ne, Atasının mirasına her zaman sahip çıkmış.! İşte o Milletin bazı fertleri şimdi gaflet ve dalâlet içerisnde olsa da geri dönüp baktığında Atasının açtığı yolda yürümesi gerektiğini anlayacaktır. İşte o gün hatasını anlamayan hainlerin bu Millet için hesap verme vakti gelmiş demektir.

Atam; huzur içinde yat, biliyoruz ki bugünlerde pek huzurlu değilsin yattığın yerde, fakat tekrar Samsun’a çıkıp kurduğun Cumhuriyeti baştan kurmamız gereksede bize öğrettiğin gibi, bunu yapacağız.

Biliyoruz ki, ! Muhtaç olduğumuz kudret, damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur!