Bazen Zehirlidir Yaratıcılık

Kirli ve zehirli de olsa bazen… Yaratıcılık yaratıcılıktır.

Bunaltıcı bir yaz akşamı, Kadıköy Altıyol’dan Rıhtım Caddesi'ne inerken okudum karşımda durup bana bakan sözcüğü. Biri, MOK yazmış bembeyaz yazıyla, uzun zamandır ilişilmemiş, dokunulmamış, sanki milattan önce indirilmiş gibi duran bir kepengin üzerine. Koskocaman bir MOK!

Yazıdaki koskocamanlık ve bembeyazlık, moktaki pisliği, iğrençliği, bilinenden çok daha belirgin hale getirmiş. Neredeyse yazarak resimlemiş dışkıladığımız şeyi, yazan.

Biraz serserilik, biraz dengesizlik, biraz da aykırı söylem ve eylemle beslenir yaratıcılık.

Bazen böyle, duvara mok yazarsın, bazen koskocaman roman… Bazen tek cümleyle açığa çıkar içindeki isyan; bazen sayfalar, defterler, kitaplar dolusu ifadeler aracılığıyla dile gelir.

Ne kadar şiddetliyse ilhamların… O derece güçlü, kudretli, bereketli çıkar madenlerin... Ehil eller değdiğinde pozitife dönüşürlerse de en saldırgan ve agresif söylemler… Çoğunlukla anlaşılamadan, tahammül edilemeden bir taraflara fırlatılırlar; yeterince anlayışlı, olamayanlar, davranamayanlar tarafından…

Ve keşfedilemeden, sonuna kadar yararlanılamadan heder olur, boşa gider nice fikir, nice üstün zekalı. Ne yapalım? Sonsuz ve sınırsız önyargılarımız sağ olsun! Bize bizden büyük düşman yok ki!