Çin iç piyasasına yöneliyor

Ön saptamalar: 

Çin, bugüne dek tuhaf bir devlet kapitalizmi yöntemi kullandı. Bunun en önemli sonucu, devletin bir şirket gibi yönetilebileceğinin kanıtlanması oldu. Çokülkeli şirketler (ÇÜŞ’ler) böyle yönetilemiyor, çünkü çok dillilik ve çok kültürlülük onları dağıtıyor. (Örneğin, 1984’te o zamanın en büyük bilgisayar şirketi NCR’nin yanlış ekonomik stratejilerle nasıl batırıldığını doğrudan izledim, çünkü bir projede orada çalıştım.) 

Çin bugüne kadar ucuz ihracatla çok büyüdü. Dünya’da 30 küsur yıl boyunca yılda % 10 büyüyen ekonomi örneği çok azdır. 

Bunda, ABD’nin ve AB’nin ‘göreli büyüme durması’ aşamasına gelmelerinin de payı yüksek. 

Çin’in gücü, G-8’in toplamınınkinin 1, 5 katı. Hindistan beceriksizlik gösterdiği için, bu Çin’i dünyanın en büyük merkezi yönetimi kılıyor. Çin’in gücü ve hataları burada yatıyor. 

Ancak Çin, artık strateji değiştiriyor. 

Deniz Gökçe şöyle yazmış: 

“Çin, yavaş yavaş Çin'den dışarıya sermaye çıkmasına ve içeriye sermaye girmesine, daha hoşgörülü bakar hale gelmeye başlamıştı. Özetle Çin, artık ekonomik gücüne güvenmeye başlamış bulunuyor ve siyaseten serbesti getirmese de, ekonomide daha da artan serbestiye geçeceğini ilan etmiş bulunuyor. Çin artık büyük oyuncu ve yeni bir oyun oynamaya başlıyor! Bu değişimin çok önemli olduğunu ve Çin'in iç talebe daha fazla dayanacak politikalar geliştirmeye başladığını artık görüyoruz.” 

http://www.aksam.com.tr/cin-ekonomik-stratejisini-degistirmeye-basladi-2479y.html 

Bunun anlamları / sonuçları neler olabilir? 

Birincisi, dünyadan mal çekilmesi olacak. Kenar mahallelerdeki Çin pazarlarını izlerseniz, düşük gelirli insanların en önemli harcamalarının ıvır zıvıra yönelik olduğunu görürsünüz. Ucuza alışmış kitleler, pahalıyı görünce şoka uğrayacak ve tüketimini geçici de olsa kısacak. 

İkincisi, Çin’de ıvır zıvır mal satışının çok büyümesi olacak. Çin, bunu ev ve araba gibi makro harcamaları kısıtlamak için yapıyor. Bunu bilinçli yaptıklarını sanmıyoruz ama Çin dünyada küçük harcamaların denetlenebilir olduğunu ilk uygulayan ülke olacak. 

15 yıl sonra 4.000 dolara Çin ve Hindistan arabaları her yeri kaplayacak. Yani Çin, ‘kendine küçük, dışarıya büyük harcama yaptırmak’ ekonomi politiğini izleyecek olacak. G-7 ülkeler 5.000 dolarlık malları (cep telefonunu) satacak kimse bulamayacak, çünkü paralar küçük mallara gitmiş olacak. Bunun 2007 krizinin üzerine olması, 2017’de G-7’in mal satamaz duruma gelmesi olabilir. 

Tüm bunlar Çin’in neden olduğu enerji ve hammadde krizini azaltmayacak. 

Evet, Çin büyük ülke oldu. Ancak bunun bedelini çok ağır ödeyecek. Trilyonlarca doları boş yere savunmaya / saldırıya harcayacak. 

Bunların hepsi artı gıda ve su krizi, 2029’da dünya ekonomisinin gerçek bir duvara toslaması demek olabilir. 

Tarihi bir de şöyle yorumlayalım: 

1991’de SSCB bitti, 2001’de ABD bitti, 2011’de (Yunanistan kriziyle) AB bitti. 

Geriye ne kaldı? 

Hiçbirşey. 

Çin bile kalmıyor: En azından bu denklemde. 

Çin bütün büyük ülkeler gibi, kriz yaratma takıntılı oldu ve bunu da maharetle becerecek. 

Gerçeğin çölüne hoşgeldiniz. Vaha falan da ummayın. Ayrıca, bu bir serap da değil.