Doğrucu Davutlar

Türlütürlüyüz biz. Karakterlerimiz çeşit çeşit. Anlat anlat bitmez bir konu bu. Ve yeni konuklarım: Doğrucu Davutlar.

Kafasını kessen, yalan söylemez Doğrucu davut. Zinhar doğruluktan ayrılmaz.

Katıdır. Aşırı prensipli. Nefsine karşı da çok sert. Kıvıran babası da olsa affetmez.

Dedikodudan, zorda kalmaktan çekinmez. Şantajdan, tehditten şerbetli... İlle bildiğini diyecek. Demezse ruhu huzur bulmayacak.

Başına geleceklerden korkmadan, kelle koltukta yaşar. Öleceğini bilse, çıkarına alet etmez hiçkimseyi, hiçbir şeyi. Gerçekler cansuyudur. Riya diyarlarında; tutunamaz, barınamaz, yaşayamaz.

Korkusuzdur Doğrucu Davut. Çıkar hesabı yapmayı bilmez. Nokta kadar menfaati için virgül kadar eğilenlerden değildir. Dokuz köyden kovulduğunda, gider onuncu köye yerleşir.

Bu toplumun ferdi olmadığı kesin. Eyyam yapmaz. Yağcıdan haz etmez. Ödeyeceği bedele hazır kıta. Sürgüne dünden razı. Haklıyken kovulmaya alışık. Haksızlığa isyanda sınırsız. Zalimin zulmüne başkaldırmakta birinci.

Sonsuzdur direnci. Yalındır tavrı. Sade yaşar hayatı. Kimseye eyvallah etmez. Son sözünü ilk diyenlerdendir kendisi.

 Kılıçtan Keskindir dedikleri. Ateştendir sözcükleri. Kodu mu oturtan cinsten konuşur çoğu kez. Çalkalamayı bilmez, öğrenemez. Ama düşmanı bile bilir. Olduğu gibidir. Sosyal maskelere yüz vermeyendir.

Harbi delikanlılar, genelde Doğrucu Davutların arasından çıkar. Hükümet gibi kadın, dedikleri; dişisidir Doğrucu Davutun. Elden, beyden hasımdan; töreyle gelenekten, tabuyla önyargıdan çekinmeyendir. Daima bildiğiyle, bildiği kadar, iç sesini dinleyerek geçirir günlerini. Kişiler cinsiyetsizdir onun için. Mertler başının üstüne, kalleşler, kancıklar, kahpeler cehennemin dibine!

Okumuşu da kitabın ortasından konuşur okuyamamışı da. Zengini de aynı tıynettedir en fakiri de. Doğrucu Davutluk zamanla mekandan bağımsızdır. Çünkü Doğrucu Davut, insanlığın sesidir.