Fast Five

Bir dizinin beşincisini, diğer dördünü izlemeden ilk kez seyrediyorum. Biraz da yaz tatilinde film bulamamaktan oldu bu.

Her film, 5-10 saniyelik bölümüyle de işe yarayabilir. Ya da başka bir deyişle, deneysellik tür filmleri içinde eritilince, daha yutulur ve pazara girebilir oluyor, eleştirmen olarak bunu saptayalı 10 yılı geçti. (Bu ‘rock’ şarkıcılarının asimile olmasından farklı bir durum.)

 Ayrıca, zaten o kadarını yapabiliyorlar. Ayrıca, ancak bir eleştirmen o NEK’i / ‘novum-epsilon-kristal’i / ‘yeni-minicik-berrak düşünce’yi görebiliyor ve külütürolojideki / tarihteki resim yerine oturtabiliyor.

Filmde bir espri var:

Bir zamanlarki topraklarında güneş batmayan imparatorluğu İngiltere’lilerin İngiltereliler hakkında ettiği bir söz var:

‘Biz İngilizler vatanımızı çok severiz, o yüzden onun için tüm dünyayı dolaşırız.’

Aslında bunun nedeni, İngiltere’nin parçalanmasını önlemek için dünyayı parçalamaktır.

Kendisi şu sıralar eski sömürgesi olduğu ABD’nin yeni sömürgesi durumunda.

Kimse tarihten ders almıyor. Yankiler de öyle. Yeni cici RAND’cı Barnett’in bir saptaması var:

‘Eski kafalıların şu esprisinden nefret ediyorum: ‘Brezilya gelecek yüzyılın yıldızı ve hep öyle kalacak.’’

Türkiye’de en çok nefret ettiğim sınıf, sınıf atlayanlardır. Şimdilerde Brezilya 15 senede 40 milyon kişiye sınıf atlattırdığı için övünüyor.

Değirmenin suyu nereden geldi?:

Uyuşturucudan. Dünya’da uyuşturucudan en çok para kazanan ülke Brezilya oldu, üretici kolombiya değil.

Bir de şu var: ABD Meksika nezdinde Hispanikler’i asimile etti ama Portekizce konuşan Brezilya’yı değil. Dünya’nın en büyük suç oranı orada.

Gelelim filme:

Seyrederken çok eğlendiğim Vin Diesel, filmin bir yerinde polislerce kıstırılıyor, silahlar çekiliyor. O ise gülerek diyor ki:

‘You are an American. You are so far from home. But this is not home. This is Brasilia.’

Sonra şırrak, 200 silah birden polislere doğrulmuş oluyor.

İşte ABD, şu an dünyada bu durumda.

Filmin epsilonu da bu.