Nefret ve sevgi

Nefret de sevgi de insani bir duygu durumlarıdır, zira ikisi de zıt kutuplarda ve asla birbirleriyle örtüşemedikleri gibi yanyana barınabilmeleri de asla mümkün değildir.

Sevgiyi biliyoruz.. Pozitif ruh hali.

Nefret ise; insanın kendisinden birşeyleri götüren histir. Buna 'sevmeme' durumunun uç noktası da diyebiliriz.

Nefret, iyi bir duygu durumu olmamakla birlikte insanın ayakta kalabilmesi için direnç ve güç sağlayan duygu olduğunu da söylemeden geçemeyeceğiz.

Tepkiler doğurabilmek adına, hayır diyebilmek adına en az bir iki kişiye veya bir iki şeye nefret duyulmalıdır diye düşünuyorum..

En çok nelerden nefret edersiniz? diye bana soru sorulmuş olsaydı;

Bir; yalanı nefret ettiğimi söylerdim.

İki; sevmediği halde seviyor görünen kişileri nefret ettiğimi söylerdim.

Kolay kolay nefret duygularım oluşmaz bende. Genelde pozitif insan olduğumu söylerler. Ama bir insanın yalan konuştuğunu hisseder veya yalan konuştuğunu anlar isem, o insanı hayatımdan çıkarırım nefret bile etmem çünkü yalanı nefret ederim.

En nefret edilmesi gereken tek şey, insanların maske kullanmalarıdır. Yani, oldukları gibi görünmeme durumu! Yani, sevmediği halde seviyor gibi görünme durumu.!

Bir insanı sevmiyorsanız, kendinizi zorlayarak seviyor görüntüsünü verdiğiniz vakit daha gülünç duruma düşebileceğinizi bilmelisiniz...

Bu nedenle ya seviniz, ya sevmeyiniz!

Ortası olmaz bu işin..

Ortasını bulmaya çalışmanız durumunda trajikomedi tiyatro oyunu ortaya çıkar.